Papatya, antik çağlardan beri şifalı bitki olarak kullanılan ve güçlü kokusuyla bilinen çiçekli bir bitkidir. Çok çeşidi vardır belki, ama her papatya ayrı bir özel, bir başka güzeldir. Çünkü papatyalar kimseyi memnun etmek için açmazlar. Güneşe kayıtsız kalamaz onlar, kainatın uyanışına da sessiz kalamazlar. Sevilmek için ya da koparılmak için de açmaz papatyalar… Üstelik hiçbir çiçekle de yarış halinde değildirler.
Papatyalar sadece açmak için açar. Papatyalar yalnızca Allah için açar. Seviyor, sevmiyor uğruna değil, Allah zikri uğruna teslimdir yaprakları… Varoluşunun tevazusunu gösterir her gün batımında papatyalar, boyun büker ve kapanırlar. Ertesi gün yani her gün doğumunda yeniden açabilmek umuduyla… Topraklarına sımsıkı tutunurlar. Kök müdür onları ayakta tutan sahiden, yoksa bu teslim duruş mudur hayatın karşısında? Rüzgara bırakırlar kendilerini, sallanırlar da lale yaprakları gibi savrulmazlar. Beyaz, masum ama hep dimdik öylece dururlar. Gül kadar güzel kokmazlar belki ama hiçbir çiçekle mukayese edilemeyecek kadar kokulu ve şifalıdırlar. Kimbilir belki sen de bir papatyasındır yahut da kalbin, kalbin eşsiz bir papatyadır. Düşlerin papatyadır. Ruhun papatyadır. Bekleme açmak için papatya mevsimini… Teslim ol Yaradana, zikri duy yapraklarında… Nasıl da özel ve güzelsin bak! En güzelisin çiçeklerin, gösterişten uzak, sade ve narinsin. Şifasın, faydaların en güzeli varlığın… Senin için gülümsüyor bak Güneş, sımsıcak bir duaya teslim senin için toprak… Gökyüzü senin için gülümsüyor, rüzgar seni kucaklıyor şefkatle. Bir papatyasın sen sonsuz yeşilliklerin akıl almaz gizlerinde… Herkesin kıskandığı bir papatyasın sen tüm şatafatları aşıp göz kamaştırıyorsun sadeliğinle… Şimdi silkelen ve kendine gel, ne zaman hüzünlenecek olsan bir papatya olduğunu anımsa. Umutsuzluğa kapılma sakın ola, umutsuzluk şeytandan, umut etmek Allah’tandır unutma!
Papatyalar açsın ruhunda, kalbinde ve gülüşlerinde… İnanma papatya fallarına, kalbine hakikati fısılda her fırsatta! Papatyaları anımsa, bir papatya olduğunu ve sonsuz yeşilliklerin arasına güneş gibi doğduğunu. Varlığın en güzeli şiirlerin, yaradılışın sonsuz bir Kudret’in en güzel tecellisi. Öylesine özelsin, öylesine güzelsin ki, kimseler üzemesin seni…
