Dünyanın her yerinde kadınların özgür olmadığı bir dünyada yaşıyoruz. Bunlardan biri de Endonezya.
Dünyanın birçok yerinde olduğu gibi Endonezya’da da geleneksel olarak iş sektöründe cinsiyet ayrımı vardır. Bu boşluk, temsil, liderlik rolleri ve ücret farklılıkları dahil olmak üzere çeşitli şekillerde ortaya çıkabilir. Tarihsel olarak, Endonezya’daki birçok işletmede liderlik pozisyonlarında erkekler hakim durumdayken, kadınlar üst yönetim ve yönetim kurulu pozisyonlarında yeterince temsil edilmiyor. Ancak Endonezya’da iş endüstrisinde cinsiyet eşitliğinde son yıllarda iyileşmeler görüldü ve zorluklar ve eşitsizlikler hâlâ mevcut. Hükümet girişimleri ve çeşitli kuruluş ve işletmelerin çabaları aracılığıyla ilerleme kaydediliyor, ancak pek çok sektörde tam toplumsal cinsiyet eşitliğinin sağlanması için hâlâ yapılması gereken işler var.
Endonezya’da işgücünün cinsiyet oranı bölgeye, sektöre ve sektöre göre farklılık göstermektedir. Ne yazık ki kültürel, sosyal ve ekonomik faktörler nedeniyle kayıtlı işlerde erkeklerin hakim olduğu bir cinsiyet farkı var. Tarihsel olarak kadınlar tarım ve kayıt dışı emek gibi belirli sektörlerde önemli roller üstlenirken, erkekler imalat, teknoloji ve finans gibi resmi sektörlere, özellikle de liderlik pozisyonlarına hakim oldu. Günümüzde Endonezya’da pek çok kadın ofislerde çalışıyor ve resmi işgücüne katılıyor; bu olumlu bir gelişme ve daha fazla toplumsal cinsiyet eşitliğinin ve ekonomik güçlenmenin bir işareti. Bu eğilim, değişen toplumsal tutumlara, eğitim ve beceri eğitimine daha iyi erişime ve hem hükümet hem de sivil toplum kuruluşlarının işyerinde cinsiyet eşitliğini teşvik etme çabalarına bağlanabilir. Endonezya’da kadınların eğitime devam etme konusunda yasal haklara sahip olduğunu belirtmekte fayda var. Eğitimde cinsiyet eşitliğini teşvik etmeye yönelik çabalar olmuştur ve Endonezya hükümeti, uluslararası taahhütler doğrultusunda, ilköğretimden yüksek öğretime kadar her düzeyde kadınların eğitime erişimini artırma konusunda ilerleme kaydetmiştir. Ancak bu özgürlüğün pratikte gerçekleşmesi konum, ekonomik durum ve kültürel tutumlar gibi faktörlere bağlı olarak değişiklik gösterebilir.
Endonezya’da İslam, Hıristiyanlık, Hinduizm, Budizm ve Konfüçyüsçülük gibi hepsi resmi olarak tanınan çok çeşitli dinler vardır. Ülkenin anayasası olan Pancasila, vatandaşlarının herhangi bir zulüm korkusu olmadan seçtikleri din veya inanç sistemini uygulama özgürlüğüne sahip olmalarını sağlıyor. Böylece Endonezya hükümeti, bireylerin inançlarını özgürce yaşamalarına olanak tanıyan bir ortam meydana getirmiştir. Çocuk evlilikleri Endonezya’da bir endişe kaynağı olmaya devam etmektedir. Çocuk yaşta evlilik, Endonezya’da genellikle kadınlar için 17 ve erkekler için 19 olan yasal rıza yaşının altındaki bireylerin evliliğini ifade eder. Çocuk yaşta evlilikler, başta kız çocukları olmak üzere ilgili bireylerin fiziksel, duygusal ve sosyal refahı açısından zararlı sonuçlar doğurabilmektedir.
