Bir mektup olsanız, kime ne yazmak isterdiniz?
Geçmişe mi? Yaşama mı? Yoksa hayata mı?
Ne anlatmak isterdiniz? Ne yazmak isterdiniz? Ben size söz olup, kalem kalem, satır satır size anlatayım.
Merhaba.
Ben mektup arkadaşın. Hal hatır sormak adetten olsa da! Ben sormuyorum. Yaşama ilk gözünü açtığın an başladı senin için üzüntüler, sevinçler, hayal kırıklıkları… Sevdiklerini hep yanında istesen de! Ayrılık kapıyı çalınca; uzaklara gider, Yeni bir yaşama başlarız. Alıştığın bir yaşam tarzından; hiç bilmediğin ve alışması zaman alacak bir yuvaya kapıyı aralarsın. Geçmişe bakıp durursun… Gözünde birer birer canlanır hatıralar. Yaşamak isteyip de; yaşayamadığın güzel anlar aklına gelir. Ah!…Keşke dersin içinden ama! Nafile artık.
Geçmişi unut Geleceği yaşa derim sana. Mazide kalan geri gelmez. Anın tadını çıkart, anı yaşa… Biliyorum hayat seni yoruyor. Görüyorum hayat seni anlamıyor. Sen yine de savaş bu hayatla. Sen yine düştükçe yeniden kalk ayağa. Sen güçlen ki! Etraftakiler seni örnek alsın. Sen hep mücadele ver ki! Herkes seni alkışlasın. Ah be hayat, neden bu kadar gürültü? Ah be dünya, Neden bu kadar düşünce? Hep akıllarda sorular, hep kalbe bir hüzün bırakıyor hayat.
Güne sabahları mutlulukla uyan. Kuşların sesine kulak ver. Doğanın güzelliğine bak ve zamanın hiç durmadan ilerlediğini unutma…
Sana bu güzel mektubu yazmak geldi içimden okudukça yaşamın tadını çıkart, okudukça yaşamın güzelliğini yaşa diye…
Sevgiyle kal.
İlham verici güzel bir yazı.👏Okuyunca içim pozitif enerjiyle doldu.🤗 Geleceği düşünüp kaygılanmaktansa, anı yaşayıp anda kalıp bugünden geleceğime yatırım yapmaya karar verdim sayende.☺