Ne kadar çok susuyoruz. Konuşmamız gereken şeylerin yerine başka sözcükleri sarf ediyoruz günlerce, aylarca hatta yıllarca. Biriktirdiklerimiz hep içimizde. Konuşulmayanları hep hissediyoruz ama anlatmıyoruz ya da anlatamıyoruz. Biraz cesaretli olabilsek neler dökülecek içimizden. Belki anlaşılmayacak lakin onları hep yanımızda taşımayacağız. Ne diye yük ediyorum ki kendime?
Geçmişi sürekli düşünüyorum. İncindiğimi söyleyemedim sustum. Yok sayıldım ama hâlâ onları memnun etmeliyim diye sustum. Hakaretler karşısında kendimi ifade edemedim sustum. Eleştiriler karşısında sustum. Bildiklerimi söylesem ne derler diye sustum. Duygularımı yok saydım sustum. Dahası fiziksel, psikolojik şiddet karşısında sustum. Geçmişin suskunlukları içimde öfkeyle kabarırken ben hala susuyorum ve şuanı yaşayamıyorum. Zaman usulca akıp giderken anın farkında olmadan yaşıyorum sadece.
Geleceği sürekli düşünüyorum. Belirsizlikler içimi daralttıkça daraltıyor susuyorum. Ümitsiz bir yarını düşünüyorum olmaz, olmayacak endişesi ile susuyorum. Yapılacak tonlarca şey var ve bunlar zihnimde bir ağırlık oluştururken susuyorum. Değişimi kabullenememenin acısı içimdeyken susuyorum. Beklemenin yükünü ruhuma işleyerek susuyorum. Geleceğin kaygıları ile bu kadar acele acele meşgul olurken susuyorum ve şuanı yaşayamıyorum. Zaman usulca akıp giderken anın farkında olmadan yaşıyorum sadece.
Evet konuşmamız lazım… Yaşamak nedir? Geçmişin yasını tutmak mı yoksa geleceğin belirsizliği ile savaşmak mı? Aa yoksa sadece anı yaşamak mı? Çılgınca eğlenmek için sürekli kendimizi mutlu etmeye zorlamak, devamlı mutlu olabilmek için çabalamak mı? Ya da başarmak için sürekli başarıyı kovalamak mı? Sınırsız bir ödül vadetmek ne kadar yorucu oysa. Yaşamak bu da değil diyoruz tam. Evrende her şey bir denge halinde iken bizim bu dengesizliğimiz neden? Düşünüp sustuklarımız, sınırsız ödüllerimiz bizi dengede tutamıyor mu yoksa? Ya da yaşamak için durup hiç düşünemedik mi? Yaşamak için bir sebebimizin olması gerçekten bizi ikna edecek bir sebebin bulunması gerekmez mi? Evet konuşmamız lazım.. Sahi sizce yaşamak nedir?