Başarılı insanlara hiç baktınız mı? Başardıkları şey uğruna nelerden vazgeçtiklerini bir düşünmek lazım.
Başarılı insanların çok çalıştığı bir gerçek. Bu tempoda birçok şeyden de vazgeçmek zorundalar. İnsanların tek yaptıkları ise bu kişilerin azimlerini görmek değil; genelde elde ettikleri başarıları küçümsemek oluyor. Takdir etmek daha icat olmadı çünkü.
“Aman ne var ki…” diye küçümsenen o başarı için belki uyku uyunmadı, belki öğün atlandı, belki çok çalışıldı, tatil yapılmadı, dost sohbetlerinden geri kalındı belki de birçok şeyden vazgeçildi.
Başarı her zaman diğerlerini rahatsız eden bir şey olmuştur. “Yapılır ne olacak.” diye hafife almak veya kıskançlık göstermek yerine keşke o insanlar da yapmaya çalışsa diye akıllardan geçiyor.
İnsanlar bir şeyleri yapmak uğruna bütün hayatlarını adamaktalar. Biri çocuğunun doğumuna yetişemezken biri çok sevdiğinin doğum gününü kaçırmakta mesela.
Büyük bir başarı sabah akşam çalışmayı gerektirmekte ve tüm zamanınızı almakta. Ne kadar yorulduğunuz, çabaladığınızsa kimsenin gözünde olmamakta. İnsanların tek gördüğü; “Bu kadar hırs da olmaz ama.” olmakta ki daha azim ve hırsı ayıramamaktalar.
İdealleri olmayan insanlar tabii ki başarılı insanları küçümseme yoluna gidecektir çünkü hayattan tek beklentisi emeksiz elde edecekleridir. Emeğini verip çalışanlar onun için küçük işçilerden başka bir şey değildir.
Halbuki bir şeylerin üstesinden gelmiş insanlar ne şartlarda, hangi durumda yaptılar tüm bunları bilen olmaz. Belki hastalansa da çalışmak zorunda kalındı, belki fiziksel ya da ruhsal yara alındı; bunu bilen var mı?
Bir şeyler yapılmış, başarılmış diyerek geçmek kolay. Belki de aynı konuyu yapmaya kalksanız yapamayacaksınız. Daha iyisini yapılamıyorsa kötülemeye de hakkı yoktur insanların.
Başarılı insanların bunlar çok gözünde değildir çünkü onlar yapacakları işe odaklanmışlardır zaten. Diğer insanlar ise her zaman kendilerine malzeme yapmıştır gerçekten belli bir yere, seviyeye gelmiş insanları çünkü onları anlamaları imkansızdır.
Hayatı kendi gördüğünden ibaret sanan, dünyayı yaşadığı yer kadar bilen birinin ufkundan zaten söz etmek mümkün olmaz ki bir şeyler başarması beklensin.
Kısacası sizin başarmak uğruna nelerden vazgeçtiğinizle kimse ilgilenmez.
O yüzden başarınızla övünün ve diğerlerinin tutumunu görmezden gelin. Boşuna övgü beklemeyin zira kimse sizi övmeyecektir, çünkü başardınız!