Diğerkamlık

Diğerkâmlık (Karşılıksız Yapılan İyilik)

Diğerkâmlık bir inanç sistemidir… Bu bakımdan tasavvufta çok önemli bir yere sahiptir. Başkalarının yararını kendi yararı gibi gözetme anlamında kullanılır.

Kendisinin ihtiyacı olduğu halde başkasını kendi nefsine tercih etme duygusu büyük bir fazilettir…

Günümüzde kaldı mı böyle insanlar dersek birbirimizden farkımız kalmaz, iyiyle kötüyü ayıran bir kavramı çürütmüş oluruz.

Büyük iyiliklerden bahsetmeyeceğim aslında. Küçük ama karşılığı büyük etkilere kapı açan iyilikler diyebilirim.

Size çok basit örnekler verecek olursam güvercinlere “yem” atmak, martılara “simit” atmak, balıklara, kuşlara, sokak hayvanlarına “su, mama” verdiğimizde bize karşılık verirler mi yada karşılık bekler miyiz? Aksine manevi olarak huzur verir, mutlu eder bizi, merhametimiz’den ötürü yaparız.

İşte hayatımızdaki bütün iyilikler bunun gibidir. Alanı da, vereni de her daim tefekkür ettirir muazzam bir şekilde…

“İyi düşünmek, bizi cesaretle yaşatır.”

İnsan olarak birbirimize karşılık beklemeden küçük de olsa iyilikler yaparsak, hem kalbimize hem yaşantımıza “ahenk” olarak geri dönecektir. Bazen yolda yürürken bir çöpü bile kaldırmak iyiliktir aslında. İnsanlardan beklenti içine girersek, her yaptığımız güzellikten karşılık beklersek, bizleri birbirimizden ayıran ne kalır ki geriye! Bazen hayat küçük ayrıntılarla büyük mutluluklara şahit eder bizi.

“Hayatta en büyük erdem iyi insan olmaktır.”

Çıkarsız iyilikler, eğer yaptığınız iyiliği başa kakar ya da dile (pelesenk) ederseniz hiç bir anlamı kalmaz. Aksine iyilik kötülükle sonuçlanır.

“Başa kakılan iyilik daima hakaret yerini tutar.”

Merhamet sadece bir insana acıma hissi değildir. Eğer ki bir insanda “merhamet” denen o “kutsal” duygu varsa her şeye güzel bakar daima iyiliği arar karşılık beklemez. Yüreği onu daima iyilik yönüne götürür…

Aslında bir insana onu sevdiğinizi söylemek, değerli olduğunu hissettirmek bile iyiliktir. Komşunuza yaptığınız yemekten ikram etmek “hal” , “hatır” sormak yada davet edildiğiniz yerlere bir şeyler götürmek, bunun için emek harcamak.. Birilerini yemeğe davet etmek, onlar sizi etmese dahi gönül genişliği ile sizin onları etmeniz karşılıksız bir iyilik ve zarafettir. Verdiği huzur sizi asla pişman etmez.

Arkadaşlarınıza “Bugün ne kadar güzelsin” demeniz bile iyiliktir. Çünkü karşınızdaki bireyi mutlu edebilen her şey iyilik sayılır…

Ben yazılarımda sık sık şu sözü kaleme alırım; “YARADILANI SEV, YARADANDAN ÖTÜRÜ.” İşte iyilik yapmanın önemi bu kadar paha biçilemez bir değere sahiptir.

“İyilik dile ve renklere bakmaz.”

Her zaman ben iyilik yaparsam mutlu olurum sözünü hatırlayın.

Kalbinizin bir bahçe olduğunu unutmayın ne ekerseniz onu biçersiniz.

Nice sevdalara mezar olan,
Nice saltanatlara han olan,
Nice güzelliklere düşman olan,
Paylaşamadığımız, uğruna savaşlar, verdiğimiz bir dünyada kendimizi ve sevdiklerimizi yüreğe yük etmeyin.
Nefret gibi kötü bir duyguyla!!!

Karşılıksız yapılan her iyilik geri dönüşümdür aslında. Kişinin kendine verdiği değeri gösterir. Kuş gibi hafif hissettirir.

Öyle zor zamanlardan imtihanlardan geçiyoruz ki neredeyse insanlığa dair değerlerimiz yok olmaya yüz tutmaya başladı. Bunun sebebi yada suçlusu kim? Asıl suçlular “bizleriz”. Birbirimize karşılıksız hiç bir yarar sağlamıyoruz. Güzel olan her şeyi sevginin, sevilmenin, hatta iyi niyetlerin düşmanıyız adeta. Yarayı sarmak, yerine tuzla koşarız…

Bir insanı arayıp sormak bile bir iyiliktir. Bakın altını çiziyorum, ben bu makalede karşılıklı iyilikten bahsetmiyorum. Size hiç bir iyiliği, dokunmamış bir insana yapılan iyilikten bahsediyorum.

Akrabalarınıza, sevdiklerinize, ailenize yaptığınız iyilikleri değil. Onlar aksine sizin için bir minnet olmalıdır. Ailenize yaptığınız hiçbir iyiliği asla başa kakmayın aslaa… Beklenti içine girilen her iyilik maksadını aşar ve iyilik olmaktan çıkar.

“Açın kapılarınızı iyiliklere tanımadığınız insanlara karşılık beklemeksizin…”

Karşılık beklemek yorgun ve korkak, insanların davranışıdır. Benim şahsi kanaatimce; kasmayın kendinizi, rahat bırakın, bu kibir, bu nefret kimedir? Koşarak yaşadığımız şu hayatta biraz nefes alın, renk katın, huzura erin. Hiçbir şeyiniz yoksa, gülümseyin, gülümsetin, latifeler edin, bunlar da iyiliktir. Bir simidi paylaşmak bile.

Mesela vapurda, trende toplu taşıma araçlarını kullanırken, ne alırsanız iki tane alın, paylaşın, tanımadığınız birine ikram edersiniz belki kim bilir.

“Karşılığı önemli değil, maksadımız düşüncemizde saklıdır.”

Sürçülisan ettiysem affola. Sizleri saygılarım ve sevgilerimle selamlıyorum, hoşça kalın.

Yürüdüğünüz yollar gül renginde gül kokusunda olsun her daim.
Geçtiğiniz her yol iyiliklere mesken olsun.

Yazımı Mevlana’nın çok sevdiğim bir sözüyle bitiriyorum.

EY GÖNÜL!
Dikkat et, ahir zaman bu!
Nefsine uyup da surete aldanma!
İblisin bile MaşaAllah dediği kullar var.
Seveceksen sev vefa nedir, takvâ nedir bileni.
İçinde cennet saklayan virane,
Kullar var!
(Mevlana Celaleddin-i Rumi Hz.)