Oyun dediğimizde ilk aklımıza çocuklar gelir. Çocuklar için oyun bir yaşam alanıdır, kendini ifade edebilme yöntemidir, hayal dünyasıdır ve belki de bir kaçış aracıdır. Çocuklar oyunla büyür ve gelişir, oyunla güvende hisseder ve kendi gibi olurlar. Çocukların fiziksel, bilişsel, duygusal, psikososyal ve psikomotor gelişimi için oyunlar kritik bir rol üstlenmektedir ve çocuklar oyun oynayarak sahip oldukları becerileri geliştirirler.
Çocuklar oyunu bir iletişim aracı olarak da kullanırlar, çocukların dili oyundur; yetişkinler gibi duygu ve düşüncelerini kelimelerle ifade etmezler. Çocuk bir problemle karşılaştığında da bunu ifade ediş biçimi yine oyunlarla olacaktır. Bu doğrultuda, oyun terapisi çocuğun kendi gücünü farkına varmasını, kendini iyileştirme potansiyelini açığa çıkarmasını ve kendini kabul etme becerisini geliştirme de büyük bir önem taşır. Oyun terapisinde oyuncaklar birer araçtır; çocuk yaşadıklarını, düşüncelerini, duygularını, korku ve kaygılarını, aile içi çatışmaları, okul problemlerini oyuncaklar ile dile getirir.
Oyun terapisi genellikle 3 ila 12 yaş arasındaki çocuklara uygulanmaktadır. Oyun terapisini okula uyum sorunlarında, davranış bozukluklarında, kaygı veya ayrılık kaygısında, kardeş kıskançlığında, boşanma, derslere karşı isteksizlik, yalan söyleme, altını ıslatma, korkular, tikler, yeme bozuklukları, çekingenlik gibi problemlerde etkili bir şekilde kullanıldığı görülmektedir.
Oyun terapisi çocuklarda sorumluluk bilinci geliştirmek, olumlu benlik gelişimini desteklemek, kendini kabul edebilmesinde yardımcı olmak, bağımsızlık bilinci oluşturmak, sorunlarla başa çıkma becerisi geliştirebilmesini ve kullanabilmesini sağlamak amacıyla oyun terapistleriyle 40-45 dakikalık seanslarla gerçekleştirilmektedir.
Oyun terapisinde kullanılan oyuncaklar neler? Kısaca bahsedecek olursak belli bir cinsiyeti belirtmeyen oyuncak bebekler, aile bireylerini temsil eden bebekler (büyükanne, büyükbaba, anne, baba, çocuk vb.), kuklalar, bebek evi, asker figürleri, mutfak eşyaları, minyatür hayvanlar, tren, araba, parmak boya, pastel boya, kil, kum, kağıt ve kalem, çizim için masa, sandalye gibi malzemeler oyun odasında bulunan gereçlerdir.
Oyun terapisine başlamadan önce ailelere ebeveyn danışmanlığı verilmesi çok önemlidir. Aileyle ön görüşme yapılarak süreç hakkında aileye bilgiler verilir. Ön görüşmede çocuğun takvim yaşı hesaplanır, aileden çocuğun kısaca öyküsü alınır, annenin hamilelik, lohusalık veya gebelikte yaşadığı bir travmanın olup olmadığı öğrenilir, çocuğun gelişim evrelerinin nasıl bir süreç yaşadığı bilgisi alınır ve aileye çocukla özel olarak görüşüleceği, seanslara alınmayacağı belirtilmektedir. Bu süreçte çocuğun ebeveynleri etiketleme yapmaması ve çocuğu olduğu gibi kabul etmeleri, eleştirip yargılamamaları çok önemlidir. Oyun terapisinin daha işlevsel olabilmesi için ailenin tutumunun ve yaklaşımının güven ve kabule dayanması, terapi sürecini olumlu yönde etkilemektedir.
