İnsan

İnsan etten kemikten tozdan,
Ayrı olamaz bir tutam tuzdan,
Her zerresi kırmızı kan, ılık sudan,
Ruhu akar gözyaşından.
İnsan, insan sanır ölümsüzüm,
Sağ iken ben bağsız köksüzüm,
Oysa ruhsuz bir öksüzüm,
Ama unuttum aslımı ben bir göksüzüm,
Dinmez sızım bir an bilmem neden,
Arar dururum, her an kendimden,
Kaçıyorum, korkuyorum bendimden,
Bir yol bulup taşıyorum coşkun bir selim ben.