Ben Kalır Bende

Fatma Semiz 521 Görüntüleme Yorum ekle
1 Dak. Okuma

Sen ömrümün faili,
Hani eylül de aşk düşecekti saçlarına,
Giden ağustosa aldanmayacaktın.
Oysa şimdi;
Bir bir kar taneleri düşüyor yüreğime.
İlkbahardan kalma son hüznüme.
Gözlerin tutuyor ağlamaklı bakışlarımı.
Yüreğin bir kelebeğin kanadında,
Konar ellerine son kez uzanmak isteyen ellerime.
O günkü huzur avuçlarımda,
En derine çekerken ciğerlerime,
Kelebeğim düştü ellerimden, huzurum yüreğimden.
Kokun gitti sesin gitti ben kalırım bende,
Hayalin cam kırıkları gibi paramparça yeryüzünde,
Tamamlamak için yol alırım gökyüzüne, kanayan ellerime aldırmadan.
Yarım kalan hayallerime eşlik eden Zühre yıldızından.
Bir çınara gölgesinde anlatırım her geçen yıl daha içimde büyüttüğüm bu sevdayı,
Anlattıkça seni, bir damla buse tadı gelir, adını anan dudaklarımdan.
Koca çınar dan bir damla hüzün düşer gözlerime…
Bir yağmur kokusu yanaklarımda,
Yokluğun içimde kaybolur ben yokluğunda,
Bir deli rüzgar eser savurur her şeyi;
Götürür bende,
Gidenler benden gider, yine ben kalırım bende.

Bu İçeriği Paylaş
Yazan Fatma Semiz
Bağlantılar:
Şair
Yorum yap

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Exit mobile version