Tahtına bir kurşun sık.
Kendine bir görev bu,
Bambaşka benzersiz bir hayat,
Daha bilinmeyen, daha dünyaya, daha ne…
Hayattan indirilmiş çar,
İsmine tarihin talihi sürülmüş,
Daha çocukken yurdundan sürülmüş,
Ormanını inkar eden yol senin değil,
Dilini unutturan el senin değil.
Çocukluğu düğününe davetli,
İspanya görmüş, vaktine opsiyonlu siesta,
Hiç ordan değilmiş gibi yaşa,
Dişlerini ellerine geçirmiş kurtlar var,
Kral değilsin, çıplak değilsin,
Başladığım dünyanın uçlarındasın,
Sen uzun uzun sen değilsin.
Aklından geçen her şey yolunda sürgün,
Avrupa’dan Avrupa’ya açılan penceren,
Uzayan tel, sönmeyen fer,
Sabahın erkenini geçmedin, akşamın esmerini,
Olup olup bitmeyen burukluk,
Tepenin tuhaflığı yaşla geçmeyen rüzgar.
Terk ettiğinde bitmedi silahlar,
Terk edildiğinde başladı günahlar,
Çünkü inanmanın sesi var seni açan,
Kendinden kimseyi çıkaramazsın,
Sonuç sıfır olur pes ettiğinde.
Gençsin yorulmadan uçan kuşlar gibi,
Önüne geçtiğin zaman ölümle tehdit edemez seni,
Büyüdün damla damla yağmurdan, yüzyıla açılan bir devlet gibi.
