Resimler, insana ne mi anlatır? Nelerrrrr anlatmaz ki..
Gülüşümde bir huzur var. Arkamda ise kocaman bir dağ. Aşkın zorluğu nedendir bilir misiniz? Bir ömre sığdırmak zorunda kaldığınız o sadakatten.
İnsanlar görüyorum; Aşktan ödü patlayan ama aynı zamanda aşka kucak açıp neden gelmiyor diye bekleyen.
İnsanlar görüyorum; Daha kendine güvenmeden, karşısındakine duyacağı güven üzerine inşa edeceği garanti bir ilişki arayan.
İnsanlar görüyorum; Yanlış zaman da gelen doğru insanı, sabırla beklemeden gönül kapısının dışına koyan ve bu yüzden doğru zaman da gelen yanlış insanlarla baş etmeye çalışan.
İnsanlar görüyorum; Hayallerini şiire katarak anlatmaktan yorulan. Uzun uzun yazılan cümleleri okumak yerine kısacık kelimelere sığınan.
İnsanlar görüyorum; Aşkı mesleklere ayıran. Sırf memur değilsiniz diye vazgeçirebilir seçeneğini sizin başucunuza koyan.
İnsanlar görüyorum; Aşkın sınırlarını koyan. Hayalleri kurarken sınırsızlıklarda yaşayan.
İnsanlar görüyorum; Çelişkilerle dolu bir kalbe, zihne, fikre ve görüşe sahip olan.
Ne istediğini bilmeden, ne istediğinden emin insanlarla birlikte olmayı dileyen.
İnsanlar görüyorum; İmtihanlarda tökezleyip ders çıkarmadan yeni ufuklara açılan. Şükürkar olmadığı için her imtihanda yine yenilecek olan.
İnsanlar görüyorum; Yüzlerinde gözleri olan. Baktığını göremeyen, gördüğünü anlayamayan.
İnsanlar görüyorum; Aşkı fütursuzca harcayan. Gülüşler de saklı kalmak yerine, hatırlandığında acı vermek isteyen.
İnsanlar görüyorum; Hayatlarında kazandığını sanan. Her şey onlar için sıradaymış gibi davranan.
İnsanlar görüyorum; Hak bilmeden helallik istemeden yaşayan. Bu dünyanın bitmeyeceğini sandığından yüreği katranlaşan.
Ahhh insanlar… Bilmezler şuncacık kare içine mutlulukla sıkışmanın sırlarını. Bilenlerimizin sayısı az. Bilip de yaşayanların sayısı hele daha da az.
Şimdi; Resimler insana ne mi anlatır? Sanırım gülüşüm buna en güzel cevap.
Tüm dünyaya cevabınız umarım gülüşünüz olur.
