Bu Şehir

Sessizlik…

Tik tak çalan bir saat…

Zamanın sessiz ilerleyişini bozan tek ses bu değildi.

Saat gecenin üçü…

Kimi tatlı rüyalarda boğuşurken ben ise karmaşık düşünceler içerisindeydim. Düşünüyorum bugünlerde…

Bugünlerde biraz daha farklı düşünceli buluyorum kendimi. Fazlalıklardı sanırım insanı yoran. Kendimize ait olanlar da, dışımızdakiler de yoruyor. Sonrası, gölgesini yakalamak için bir ömrü heder ediyor. Bir hayli yoruyordu bu şehir insanı.

Bu şehrin karmaşıklığını bir kenara bırakıp sıkıntılarımızın havaya karışıp kaybolduğunu hayal edin…

Gözlerinizi birkaç dakikalığına da olsa kapatın ve bir ağacın altında oturduğunuzu hayal edin. Huzur verici doğanın sessizliğindeki yaşamı dinleyin. Size neler anlatıyor? Bu sessizlikteki güzellikleri keşfedin.Bir karıncanın yuvasına götürmek için taşıdığı küçük bir buğday tanesini nice yollarla aştığını düşünün.

Nice asırlar yaşamış, mutluluklara, sevinçlere, savaşlara şahit olmuş. İnsanın insana hiç acımadan kıydığı her anı sessiz gözyaşları ile seyreden o ağacı düşünün.

Kainatın kitabını okumaya başladığımız andan itibaren aslında hayatınızda kendinizi olmayacak sebeplerden ne kadar yıprattığınızı anlarsınız o halde.

Unutmayalım ki küçük bir kıvılcımdır tüm insanları etkileyen.

Her şey müthiş bir dengede ilerlerken elde edemediklerinin hırsının esir almasına izin verme!

Gözlerini açtığında biraz da olsa huzur bulduğunu hissediyor gibiyim. 🙂

Gecenin koyusu sımsıkı sarmalarken şehri eşlik etmeyi dene.

Seni yoran bu şehrin karmaşıklığına aldırış etmeden hayatın akışına bırak kendini.