Bir çocuğa sevgi ve şefkat duygusunun dışında yaklaşan bir bireyin sağlıklı bir psikolojiye sahip olduğundan söz edemeyiz. Gerek bastırılmış duygular, gerekse bozulmuş bir psikoloji ile çocuklara farklı niyetle yaklaşan bu zihniyetler yaşayan en büyük canilerdir.
Toplumun en savunmasız, en saf ve masum kesimidir çocuklar. Koruyup kollamak, eğitip topluma kazandırmak yerine onların zayıflıklarından faydalanmak en adi suçlardan biridir.
Sapık zihniyetlerin bir çocuğun bedeninde kol gezen hunharlığı, ne hafifletilecek ne de affedilecek bir suçtur. Yaptırımlar hâlâ caydırıcı bir rol oynamıyor ve gün geçtikçe artan bu suç, kendini başka şekillerde, başka ortamlarda ve başka amaçlarda gösteriyor.
Tüm dünyada kağıt üzerinde kalan birtakım sözleşmelerin çocukları koruyamadığı, taciz ve tecavüz edilen, canice katledilen, aç ve kimsesiz bir şekilde savaş ortasında bırakılan çocukların yaşadığı bu evrende biri çıkıp da çocuk hakları sözleşmesini neden ağzına almıyor? Bu durum aslında her şeyin şekilden ibaret olduğunu göstermiyor mu? Genelge ya da sözleşmelerin bir caydırıcılığı ya da yaptırımı neden yok? Tüm dünyanın birkaç aileye yenik düştüğünü görmek çok ironik.
Çocuk kanında boğulası insanlık dışı bir ırk, onların bedenlerindeki kandan ömürlerine ömür katma derdindeyken bu soysuzluğa dur diyecek mahkeme neden hâlâ kurulmuyor?
Korunup kollanmaya muhtaç çocuklar gece yarılarına kadar yarı çıplak bir şekilde sokak ortasında dilendirilirken bu ülkenin kanunları kimi koruyor? Bu durum, sapık zihniyetli soysuzlar için tacize, tecavüze çanak tutmaktan başka nedir? Ailelerin koruyamadığı, devletin kanunlarının korumaya yetmediği çocuklar, bu sapıkların ellerinde vücut buluyor, vücutları soluyor, susturularak öldürülüyor ve biz susuyoruz, susturuluyoruz.
Diğer tarafta ekonomik şartlar sebebi ile yoğun çalışma temposunda olan aileler çocuklarını ya sahipsiz bırakıyor ya da güvensiz ellere teslim etmek zorunda kalıyor. Okula göndermek için servis ücreti bulamayan aileler var bu ülkede, sayısı azımsanamayacak kadar çok. Sokaklarda yalnız başına okula gitmeye çalışan ya da sahipsiz bırakılan çocuklar bu canilerin ekmeğine yağ sürüyor.
Nereden tutsan elinde kalıyor, nereden baksan sonuca varılmayan bir konu. Olay oluyor, caniler yuhalanıyor, sistem aynı şekilde devam ediyor, ne bir çözüm ne bir yaptırım…
Şşşşt, bir çocuk ağlıyor…
Şşşşt, bir çocuk susturuluyor…
Şşşşt, tüm dünya susuyor…
