Belki birçoğunuz çok iyi bir çocukluk geçirmedi hatta çocukluktan söz açılsa ‘‘ne kadar travmatik bir çocukluğum oldu, keşke annem …. davranmasaydı, babam bize sevgisini gösterseydi, bilinçli ailemiz olsaydı’’ diyebilirsiniz. ‘‘Bu ailede doğmasaydım, benim çocuğum olursa asla böyle bir anne-baba olmayacağım’’ da diyebilirsiniz. Günümüzde birçok kişi de böyle diyor zaten ve çoğu sözünü tutuyor anne-babasına benzememek için direniyor ama…
Ama aileler kendi anne-babalarına benzemeyecekler diye çocuklarına gerçek olmayan bir dünya sunuyorlar.
Tüm maddi imkanlar zorlanarak çocuğa her istediği alınır. ‘‘Aman kimseye özenmesin, bizim yoktu, biz hep komşunun çocuğuna özenirdik o bizim gibi olmasın.’’
Arkadaşlarıyla veya onu haksızlığa uğratanla, çocuk değil ebeveyn çatışmaya girer, her şey mükemmel olmalı çocuğumu kimse üzmemeli. ‘‘Koşunun çocuğu, oğlumun-kızımın oyuncağını aldı bir de onu dövdü artık onlarla görüşmeyi kesiyoruz. Kimse benim çocuğuma dokunamaz.’’
Çocuk okuldan kalan vaktini aileyle geçirmek isterken aile olmayan imkanları zorlamaya devam edip ‘‘seni enstrüman kursuna, yüzmeye, at binmeye… yazdırdık. Aman biz hiçbir şeyi yapamadık, çocuğumuz yapsın’’ derler ve bu liste daha uzar gider.
Freud bu durumu Narsisizim Üzerine adlı kitabında şöyle ifade eder:
‘‘Çocuk, ailesinden daha iyi bir yaşam geçirecektir. Onların yaşamlarında hayati olarak kabul ettikleri gerekliliklere maruz kalmayacaktır. Hastalık, ölüm, keyif almaktan vazgeçme, kendi iradesinde kısıtlamalar ona dokunmayacaktır; doğanın ve toplumun kuralları onun için yürürlükten kaldırılacaktır. Bir kez daha yaratılışının merkezi ve çekirdeği olacaktır. ‘His majesty the baby’ (majesteleri bebek)’’ diye tanımlamıştır.
Sizce çocuğun istediği bu mudur? Daha 5-6 yaşlarında çocuklar anne ve babasını kontrol ediyor, çocuk ne derse o oluyor. Çocuk mutsuz, anne-baba mutsuz, aile mutsuz. Çünkü sağlıklı sınır yok, çocuğun asıl ihtiyacını görmek yok, onu dinlemek, yani dinlemek için dinlemek değil gerçekten dinlemek, duymak, görmek yok. Gerçek olmayan hayatı sunmak var. Çocuğunuzun her istediğinin olması onun mutlu olduğu anlamına gelmez. Lütfen onu gerçeklikten koparıp belki sizin yaşadığınız çocukluktan daha mutsuz bir çocukluk ona vermeyin.
