Bir nebze geciktim biraz da erken,
Ölüme bir vakit konduramadım.
Saatler su gibi akıp giderken,
Zamanı bir türlü donduramadım.
İbadet şartlandı, eğerlendirdik.
Amacımız bir tek makam ve ündü.
Dünyayı ne çok değerlendirdik.
Oysaki bu yere Adem sürgündü.
Kimimiz cılızdı, kimimiz semiz,
Hepimize ortak tasaydı dünya,
Boş kaldı heybeler, doldu kesemiz,
Ölümü yok sayan yasaydı dünya.
Gündüz karanlıktı, gündüz geceydi,
Ölülere güneş çoktan batmıştı,
Ne gariban artık ne de bir beydi,
Hepsi de bir metre yere yatmıştı.
Dünyanın varlığı farksız pazardan,
Kurulduğu gibi batacak elbet,
Ne kadar kaçsak da kuytu mezardan,
Taptığımız beden yatacak elbet.
Yüreğinize kaleminize sağlık. Yolunuz açık olsun.