Göz Kapaklarımın Altında Yatan Dünyam

Kelimelerin ötesinde bir yerdeyim. Bunca ihtişamın içinde kendine dönük bir arayışın içerisinde olmak bu çağdaki en kıymettar devrim olacaktır. Sahi neydi bu çağ?

Karanlığın içine gömülmüş silüetler, derin denizlerde dolu inci taneleriyle süslenmiş bir deniz… Bunca kayboluş dolu senelerin ardından ilaç niyetine gelen bu okuyuşların, düşünüşlerin bana bir armağan olduğunu fark etmem hayatımın dönük noktalarından bir tanesiydi. Doğanın bu düşünüşlerime çok faydası oldu. Hisleri açık tutmak yahut ânda kalmak bu faydayı daha da pekiştirdi. Parmak uçlarımla hissedebilmenin hazzını tadıyorum keşiflerimde. Parmak uçlarımı gezdiriyorum ağaç dallarına yahut denizin maviliğinde… Masallardaki gibi çimlere uzanmak istiyorum doya doya, bulutları şekillere benzeterek çocukluğumu pekiştirmek… Şiirleri yaşayarak hissetmenin limanında yüzüyorum, ellerimde kalemden kürekler. Kendimi anlamlandıramadığım ânlarda yazılarımla var oluyor anlamını okuyorum hayatın. Hem bir yanım bu kadar karanlık olup diğer yanımı nasıl çiçeklerle donanmış şekilde buluyorum, şaşıyorum. Bu dünyaya inat umut doluyum. Gözlerimi kapattığımda kararmıyor manzaram aksine kendimle barıştığımdan beri aydınlık hayallerimle süslüyorum. İnsanların yara aldıkları yerlerini çiçeklerle donatmak istiyorum. Gözlerimi her kapatışımda kendimi olmak istediğim yerlerde buluveriyorum. Birden bir esinti başlıyor saçlarımın arasında. Biliyorum ki bana birileri bir şeyler fısıldamış. Gözlerimi karanlığın ardındaki aydınlığıma gömüyorum ki dinleyeyim. Gülümsüyorum, yüzümde geziniyor rüzgar esintisi. Anlıyorum ki bana güzellik getirmiş.. Parmak uçlarımı uzatıyorum esintiye doğru, bir nebze iyileştirsin bu cevapsız sorularımı diye.. Biliyorum ki her rüzgar esintisi başka fısıltılar getirecek bana. Ve bende her seferinde gözlerimi kapatarak eşlik edeceğim ona… Uçsuz bucaksız bu eşsiz gökyüzünün içimi bu kadar güzelleştirmesine hayran kalıyorum. Bol bol ânı yaşıyorum, plansız programsız… Hayatın içerisindeki sihri keşfedebildiğim bu ânları hatıra kutuma doldurup saklayasım geliyor.

Görmenin verdiği büyüleyici his, dokunmanın verdiği sınırsız deneyimlerle kendime yeni kapılar açıyorum. Duygu değişimlerimle tadıyorum her hissi, aslen her histe ne hikmetler gizliymiş. Bende mevsimler gibiyim ama biliyorum ki bu hayatın tadı tuzu bütün mevsimleri yaşayarak hissediliyor…