Vakti gelmiş gül nasıl solarsa,
Ilgıt ılgıt akan aşk pınarı nasıl kurursa,
Gönül aşk uğruna yanıp kül olursa,
Son yaprak dökümüm güz ömrüm.
Aşktan nasibimi almadım.
Bülbül olup daldan dala konmadım.
Divane oldum aşka boşa yanmadım.
Yaprak oldu döküldü güz ömrüm.
Deli oldum aşkına dolandım durdum.
Gahı güldüm gahı kendimi ağlar buldum.
Gonca gül idim sevdan ile soldum.
İçim deki baharı bitirdi güz ömrüm.
Şerifi’yim periperişan oldu gönül,
Avare geldi geçti ömür,
Ciğer parelendi oldu kömür,
Külü yele verdi güz ömrüm.
