Her güneşin battığı gün…
Eskimiş ömrün bir günü daha eskiyor.
Bu eskiyen günde umutlarla başımı alıp gideceğim.
Dalına küsmüş bir kuru yaprak gibi, deliliğimin rüzgarında savrulacağım.
Öyle kolay olmasa da rüzgara darılmayacağım.
Belki beni caydırmak için iki çift söz söylersin, belki kalmam için bahaneler bulacağım.
Bu bahanelere bir çift söze tutunacağım.
Belki içinden gelerek sadece “Gitme” diyeceksin,
Belki de birkaç cümle daha ekleyerek daha etkili olmak isteyeceksin.
Sözün o kadar sağlam olsun ki
Deliliğimi unutturacak, cevapları papatya falında aratmayacaksın.
Belli ki bir tıfıl esinti esmeyecek yüreğinin zirvesinden.
Soğumaya bırakacaksın sıcacık zamanı.
Sen bakma yine kuruyan dalımda sallandığıma.
Bu kış günlerime aşinadır yüreğim.
Yaşım çok eskimiş olsa bile,
Eskimiş bir günde yüreğine,
Yağmurlarla geri döneceğim…
Her Eskiyen Günde
Şair
Yorum yap
Yorum yap