Dönüyor şu yalan dünya ta ezelden,
Gelip boş gidenden ibret almıyorlar.
Fark kalmadı dalda düşen gazelden,
Rüzgâra kapılıp gidenden ibret almıyorlar.
Gör bak, insanca yaşamak eziyet oldu,
İnsanı ezip aşağılamak meziyet oldu.
Dillere dolandı, özgürlük hürriyet oldu,
Özgürlük diye ölenlerden ibret almıyorlar.
Bir bir saf tutmuşlar, onlar karşı tarafta,
Kimse kimseyi tanımıyor, olsa da aynı safta.
Ne olacağını kimse bilmiyor, kalmış arafta,
Sırtından bıçaklananlardan ibret almıyorlar.
Başa taç ettiler yalan söyleyen insanları,
El üstünde tuttular hep üstüne basanları,
Unuttular Allah’ın verdiği canı asanları,
Göz önüne getirip de ibret almıyorlar.
