İnci

İncinin değerini kim belirler?

Sarraf mı?

Yoksa var olmak için geçirdiği zaman mı?

Koşullar, çekilen zorluklar, kültürel değerler, yazılı olmayan sosyal normlar, sırayla uyum içinde hayattan geçme süreci.

Düşünmek için biraz yaşamı irdelemek, şöyle bir sarsmak lazım. Bunun için inciden yola çıkmak bana daha yakın geldi. İncinin zarifliği, güzelliği, sadeliği, parlaklığı, tıpkı bir ay ışığı gibi eşsizliği. Oysa ki derinlerde yıllarca oluşum mücadelesi vermişti. Doğanın küçük bir deniz kabuklusuna yüklediği görev. Allah’ın azameti, kainatın boşluk kabul etmemesi. Nereden bakarsak bakalım bize yol gösterecek nitelikte ve nicelikte. Alacağımız öğretiler herkesin kendine göre, görebildiği anlayabildiği kadardır. Düşünebilen varlıklar olarak çok zor olmasa gerek, biraz çaba yeterli.

Yıllarca denizin metrelerce dibinde, küçük bir kabuğun içinde parlamak için sabreden bir parça inci. Acele etmeden oluşumunu tamamlar. Ta ki nefesi yetip dipten çıkarmaya azim gösterenin elinde kıymetlenene kadar. Nefesi yetenler kimler? incinin zaferi ne? Değerini kim belirler? Metrelerce derinden nice zorluklarla çıkaran, hiç ucuza satar mı? Emeğini. Hele bir de rengi farklıysa daha da değerli değil mi?

Nice aşamalardan geçip yolculuğu tamamladı mı ödül olarak güzel bir boyunda ya da neler neler duyacağı bir kulakta, güzel kokular sıkılan bilekte zarif bir duruşla ödüllendirilecektir inci. Şimdi insanın sabrı ya da sükuneti nasıl değerlenir? Diye düşünmeden ve sormadan geçemeyeceğim. Ne diyordu atalarımız; “Sabır acıdır ama meyvesi tatlıdır.”

Peyami Safa’nın da dediği gibi;

 “Mahzun gönül! Sükut et! Güneş bulutlar arasından da neşr-i envar eder.

Şikayeti bırak! Senin bahtın da herkesin bahtı gibidir.

Her hayatta fırtına saatleri, kederli, mazlum günler olmak gerek.”

Nefesi yetenler kimler demiştik, hayatı kabul edip bir gergefte nakış gibi işleyenler, varacağı menzilin zorluğundan şikayet etmeyenler, amaçlarını yol edinmişler, menfi olaylardan ders çıkaranlar, müspette mantığını kaybetmeyenler vb. daha da arttırabiliriz tabii ki.

Hayat hepimiz için zorlaşmış olsa da bu sınavı başarıyla tamamlamak, insan olmak meziyetini hakkıyla yerine getirmek bize düşen asli vazifedir.

Yeter ki insan mündemiç olanı bilsin ve bulsun işte o zaman esas inciye vakıf olacaktır.