İnsan da Ölür

Güller
Dikenler…
Nereden bakıyorsan
Oradan görürsün manzarayı.
Şöyle düşününce
Düşüyor insan bazen
Çöllere…
Çözülmez düğümlere.
Vaziyetler değişmiyor,
Çoğu zaman
İnsan yeniliyor.
Kimi gün kendi kendine,
Kimi zaman
Bir gün batımına.
Belli ki insan
Kısa anlar içinde yaşıyor…
Kasveti taşıyor
Cebinde.
Yakışıyor da
Güne ve geceye.
Bazen hece hece
Anlatıyor
İçinde gizleri…
Bazen sayfalarca
Sayıp döküyor.
Nihayetinde
Diğer her şey gibi
İnsan da ölüyor…