İnsan olmak düşündürücü bir kavram. Nedir insan olmak? Nasıl insan olunur? Çevremize baktığımızda fiziksel olarak insana benzeyen binlerce milyonlarca yaratık görürüz. Peki bu gördüklerimiz gerçekten insan olmanın özelliklerine sahip, gerçek anlamda insan mı? İnsanlık dediğimiz olgu nedir? İnsanı insan yapan bazı değerler vardır, diğer canlılarda olmayan değerler. Düşünmek gibi, sevmek gibi. Bir de insan davranışları vardır saygı, hoş görü nezaket, adil olma, iyilik, yardımseverlik, dürüstlük gibi.
Tüm bu insani davranışların temelinde yatan bir tek şey vardır bence. Sevgi. Sevgi insanlığın olmazsa olmaz dinamiğidir. Her şey sevgiyle başlar. Hayatı sevmek, Doğayı sevmek canlıları sevmek gibi. İnsan olarak yaşadığımız dünyada diğer canlıları hiçe sayarak onların yaşam alanlarını imha ederek , tahrip ederek yada yaşam alanlarını işgal ederek onlara yaşam alanı bırakmadık Ne acıdır ki evcilleştirdiğimiz kedi köpek gibi sevimli canlıları da sever görünüp aslında onları yollarda sahipsiz bırakarak onlara en büyük kötülüğü yapıyoruz Bazı kendini bilmezlerin daha ileri giderek taciz işkence ve daha ağır davranmaları insanlığın yüz karalarıdır Aynı şekilde insanın insana yaptığı kötülük ve hatta kendine yaptığı kötülüğü hiç bir canlı yapmaz. İnsanın insana tacizi, zorbalığı ve hatta canına kast etmeye varan kötülüğün temel nedeni sevgisizlikten öte bir şey değil. Bu tür insansı varlıklarda en büyük eksiklik yüreklerinde gerçek anlamda sevgi olmayışıdır. “İnsan olmak dağda haktır nasip olmaz her kula.” demiş Yunus Emre. İnsan olmanın ne kadar zor olduğunu kısa ve net olarak açıklamış değil mi dostlar.
İnsan sosyal bir varlıktır. Diğer canlılar gibi içgüdüsel değil düşünerek akıl mantık çerçevesinde hareket ederek topluluk halinde yaşamayı tercih etmiş, yerleşik hayata geçmiş canlılardır Yerleşik hayatın vazgeçilmezi olan insan ilişkilerinde temel olan tek gerçek olgu sevgidir. Milyonlarca insanın yaşadığı bu dünyada sevgisini çıkarlarına heba etmiş toplumlar savaş denen vahşi olayın ölümlerin tutsağı olmuş ilkel yaratıklardır bence. Çıkar denen bu ilkel düşünce ve davranış biçimi insanlığı yok etmeyi, insanları birbirine kırdırmayı ilke edinmiş bir kuramdır Bunu da egosuna mahkum olmuş insansı yaratıklar ortaya atmış ve tüm sevgi dolu insanları bu duyguya tutsak ederek mutlu olmaya çalışmışlar ve günümüze kadar bunu başarmışlardır. Bu gün de hemen hemen tüm insanlığı sardığı yadsınamaz bir gerçektir.
Tüm bu olumsuz gelişmelere rağmen hala sevgiye inanan insanların olması ve hala yüreklerinde çıkarsız arı, duru, saf sevgi olması bu dünyayı güzel yapan tek gerçektir.
Sözün kısası dünyayı ve insanlığı sevgi kurtaracaktır. Bu gün değil ama bir gün mutlaka…
Sevgiyle kalın dostlar…
