İnsan Sadece Bedenen mi Ölür?

İnsan biyolojik olarak; doğar, büyür, yaşar ve bununla hayatta bir ömür sahibi olur. İnsan doğumla ölüm arasında bir ömür sürdür. Ömrünün bitmesi ölümle olur ve hayat son bulur genelde.

Peki insan sadece bedenle mi ölür?

İnsan bedenen yaşarken de ölmez mi?

Tabii ki; insan sadece bedenle ölmez. İnsan bedeniyle yaşarken dahi ruhuyla, kalbiyle veya gönlüyle de ölebilir. İnsanı insan yapan ve ona hayatı güzel yaşatan duygu, düşünce ve fikirleridir. Bunlarla ancak hayatı anlam bulur. Eğer bunlar olmazsa insan bedeniyle yaşasa dahi, ruhu, aklı ve kalbiyle ölmüş sayılır.

Kahraman Tazeoğlu’nun; “Yaşayan ölülere yas tutulmaz.” sözü, bedenen yasayan ama ruhen ölen kişileri çok güzel bir şekilde tasvir etmiştir. Aynı şekilde; “Toprağın altında yatanlar, üzerinde gezenlerden daha çoktur.” sözü; aslında toprağın altında yatanlar bedenen değil; ruhen, kalben ve zihnen ölenlerdir demek istiyor. Bu nedenle asıl ölümü; ruhu, zihni ve kalbiyle ölenleri yani hissetmeyen, düşünmeyen, fikretmeyenleri kast etmektedir. Bu nedenle insan sadece bedeniyle değil, insanlığı ve bütün insanî duyguları, düşünceleri ve fikirleri ölerek de ölebilir.

Bizi biz yapan, hayatta bize değer katan, bizi insan yapan, hayattan tat almamızı sağlayan bizim duygu, düşünce ve hayallerimizdir. Bunlar olmazsa biz insanlık vasfımızı yitirir; bedenen yaşayan ama ruhen ölen insanlar oluruz.

İnsan ancak bedenen değil: ruhuyla, kalbiyle ve aklıyla yani insanlığıyla öldüğünde ölür. Bedensel ölüm, ölüm değildir. Cicero, bu konuda çok güzel bir söz söylemiş; “Ölmüşleri yaştan, yaşayanların bellekleridir.” diyerek insan bedenen ölse dahi, insanlığıyla, duygu ve düşünceleriyle, fikirleriyle insanların hafızasında sürekli yaşar demek istemiş.

Bu nedenle insan sadece bedeniyle, biyolojik fonksiyonların sona ermesiyle ölmez. İnsan bedenen hayatta olsa dahi; duygu, düşünce, fikir ve hayalleri ölse ölmüş olur…