İslam, bana göre dünyanın en güzel ve en hümanist dinidir. Bunu imanı olan herkes görebilir. Görmeyenler ise… kalp gözleri kapalı olanlardır. Ve bizler, ne kadar dindarız? Her gün yüzlerce yanlış yapıyoruz, farkında olarak ya da fark etmeden. Her gün günaha giriyoruz, bilerek ya da bilmeden. Ve korktuğumuz zaman bağışlanmamız için tövbe ediyoruz. Sonra ne oluyor? Yine aynı yanlışlar, aynı günahlar…
Bunlar, dini terbiyemizin olmamasından kaynaklanıyor. Alışkanlıklarımız, bizi uçuruma götüren adetlerimizi bırakmanın zamanı gelmedi mi? Gerçekten gözümüzün açılması için kıyameti görmemiz mi gerekiyor? Beynimiz, aklımız artık bir takım şeyleri algılamıyor mu? Oysa Allah bizi ne kadar güzel yaratmıştı. Hepimiz bu dünyaya masum gelmiştik… Ama şimdi biz insanlar, insanlık ne hale gelmiş…
Düşünelim; günahlarımız mı daha çoktur, sevaplarımız mı? Herkes kendine pay çıkarmak ister tabii ki. Sevapları çok olanlar mutlaka vardır aramızda ama onlar çok azdır. Milyonlarca olsalar bile yine azdır. Günahkarlarımız, günahlarımız çoktur… Nasıl yığıldı sırtımıza bu kadar günah anlamadık bile, farkında bile olmadık. Şimdi bir yığın günahla yaşıyoruz. Her gün artıyor günahlarımız…
Düşünerek vicdanımızın sesini dinleyelim. Rahat mı? Yoksa kırdığınız insanlar için acı çekiyor musunuz ya da birini aldattığınız için kalbimiz sıkışıyor mu? Veya birinin arkasından konuşup, işler çevirip onun yüzüne rahatça bakabiliyor musunuz? Ve yüzlerce buna benzer örnek var hayatlarımızda. Bir sürü insan var, “günahkar” deyip biz de mi böyle olalım? Aynen devam mı edelim, yoksa ahretimizi düşünerek daha dikkatli, daha dürüst olmayı, insanlara karşı daha ince davranmayı mı seçelim?
Evet, hiç kimse melek değil. Ne kadar dikkat etsek de illa ki günahımız olacaktır. Ama en azından kimsenin ahını almayalım bu dünyada. Rabbimiz “ne ile gelsen de kul hakkı ile gelme bana” diye buyurmuştur. Girmeyelim kimsenin hakkına, almayalım kimsenin ahını…
Ve unutmayalım ki hayatta en önemli şey sağlık ve imandır. İmanımız sağlam olursa, Allah sevgisini içimizde barındırırsak, şeytanın bizi yenmesi mümkün değil. İmanlı ve Allah’ın emri ile hayırsever olalım. Kimsenin kalbini kırmayalım, insanları incitmeyelim, onları Allah hatırı için sevelim. Kimsenin hakkını yemeyelim, faydalı işler görelim, kendimizi kimseden üstün görmeyelim. İnsanlarda kusur aramayalım, fırsatçılık yapmayalım…
İyi bir insan olmak için uğraşalım. İyi insan olmanın temel şartlarından biri de empati ve anlayıştır. Elimizdeki ile mutlu olmasını bilelim. Kötülük yapana da iyilik yapalım. Kin tutmayalım. Tatlı dilli, güler yüzlü olalım. Bunları yapmak zor olmasa gerek. Allah’ın sevmediği kul olmak daha zordur oysa…
Dünyanın geçici olduğunu unutmayalım. Mizanda hesap vereceğimizi aklımızdan çıkarmayalım. Kalplerimizin Allah sevgisi ile dolması dileğiyle…
