Aşk, kalbimin derinliklerinde filizlenen bir çiçek gibi. Her gün, her an, onun varlığıyla yeniden Rabbime bin şükür ediyorum. Onun gözlerinde kaybolmak, onun sesinde huzur bulmak, benim için dünyanın en büyük mutluluğu. Bir gün, onunla ilk kez karşılaştığım anı hatırlıyorum. Kalbim hızla çarpmaya başlamıştı; sanki yıllardır beklediğim o an gelmişti. Gözlerimiz buluştuğunda zaman durdu ve sadece ikimiz vardık. O an, hayatımın geri kalanını onunla geçirmek istediğimi anladım. Onunla geçirdiğim her an, bir ömre bedel. Gülüşü bana umut veriyor; dokunuşu kalbimi ısıtıyor. Onunla birlikteyken, dünyanın tüm zorlukları bir anda yok oluyor. Aşkımız, bizi her şeyin üstesinden gelmeye teşvik ediyor.
Bazen, onunla birlikte yürüyüşe çıkıyoruz. El ele sessizce yürürken, kalplerimiz konuşuyor. Onunla birlikteyken kendimi tamamlanmış hissediyorum. Onun varlığı bana güç ve cesaret veriyor. Aşk, sadece güzel anlardan ibaret değil; zorluklar, engeller ve bazen de acılar var. Ama onunla birlikteyken her şeyin üstesinden gelebileceğimi biliyorum. Çünkü aşk, sadece mutluluk değil; aynı zamanda fedakârlık ve anlayış demek. Onunla birlikte yaşlanmak, hayatımın en büyük hayali. Birlikte geçirdiğimiz her an, bir hazine gibi. Onunla birlikteyken zamanın nasıl geçtiğini anlamıyorum. Her an, onunla birlikte olmak benim için bir mucize.
Onunla birlikteyken, yağmurlu bir günde ıslanmak bile keyifli. Yağmur damlaları yüzümüze düşerken, birbirimize daha da yakınlaşıyoruz. Birlikte kahkahalar atıyor, hayatın küçük anlarının tadını çıkarıyoruz. Onunla birlikteyken her şey daha renkli, daha canlı. Birlikte kurduğumuz hayaller, geleceğe dair umutlarımız var. Bir gün, küçük bir evde, bahçemizde çiçekler yetiştirirken, onunla birlikte yaşlanmayı hayal ediyorum. Her sabah onunla uyanmak, her gece onunla uyumak, hayatımın en büyük arzusu.
Aşkla, derin bir sessizliğin içindeydik. Aşk, efsunlu bir ses gibi rüzgârla bize “Birbirinizi sevin, lakin asla yargılamayın” diyordu. Bu sözler, kalplerimize işleyen bir melodi gibi yankılanıyordu. Birbirimize baktık, gözlerimizdeki sevgi ve anlayışla. O an, aşkın sadece bir duygu değil; aynı zamanda bir yaşam felsefesi olduğunu anladık. Aşk, bizi birbirimize bağlayan, ruhlarımızı birleştiren kutsal bir bağdı. Sessizliğin içinde, sadece kalplerimizin ritmi duyuluyordu. Her ritim, aşkın derinliğini ve gücünü hissettiriyordu. Aşk, bizi yargılamadan, koşulsuzca sevmeyi öğretiyordu. Birlikte geçirdiğimiz her an, bir ömre bedeldi. Gülüşü bana umut veriyor; dokunuşu kalbimi ısıtıyordu. Onunla birlikteyken, dünyanın tüm zorlukları bir anda yok oluyordu. Aşkımız, bizi her şeyin üstesinden gelmeye teşvik ediyordu.
Bir gün, onunla birlikte yaşlanmayı hayal ettim. Küçük bir evde, bahçemizde çiçekler yetiştirirken, onunla birlikte yaşlanmak. Her sabah onunla uyanmak, her gece onunla uyumak, hayatımın en büyük arzusu. Aşk, kalbimin derinliklerinde Rabbimin verdiği aşkla filizlenen bir çiçek gibi. Her gün, her an, onun varlığıyla yeniden heyecanlanıyorum. Onun gözlerinde kaybolmak, onun sesinde huzur bulmak, benim için dünyanın en büyük mutluluğu, vesselam.
