Kabullenmeye başladığın o gün seni sen yapanların kabullendiklerin olduğunu göreceksin. Çocukluk tramvaların, ayrılıklar, ölümler; belki minicik sandığımız ama iltihap bağlayan ve bir türlü kapanmayan o yaralar seni sen yaptı. Belki düş kırıklıkların oldu. Yahut neye elini atsan elinde kaldı; elini neye atacağını şaşırıp kaldın. Planlar yaptın, planlar bozdun, sanki planladığın gibi gitmeyince, işler elinde patladı sandın.
Oysa hayat biz planlar yaparken başımıza gelenlerdi. Bu şu demek değildi halbuki, plan yapma(!) Elbette hayaller kuracak ve hayallerimize ulaşmak için planlar yapacaktık. Oysa bunlar esnetilebilir olmalıydı. Hani cüzdanımızı yanımıza almadan çıkmak istemeyiz ya dışarı, işte planlarımız da o cüzdanın içine konmalıydı. Bizle, yanımızda kalmalıydılar. Böyle olunca ne zaman istersek açıp çıkartabilirdik, o nadide gözden. Onlar cüzdanımızda taşınan dolarlardan eurolardan başka olmalıydı; uğur parası gibi harcamaya kıyılamayan, istenildiğinde avuç içine koyulup o en güzel anıları hatırlatan ve düşler kurduran. Umut dolu, hoş kokulu planlar… Bahçeleri gonca, güneşe göz kırpan aşk dolu düşlerimizi bize hatırlatan planlar… Dahası bir yaz günü gibi keyifle içimizi ısıtırlar…
Ve sen tüm dünlerinle, yarın için düşlediklerinle, bugün burada seni sen yapan ne varsa tüm bunlara sarılıp başka hayatların içinden kendini seçmelisin.
Başkalarının bir tavşan misali koşturması seni yarışa mecbur etmemeli. Parlayan yıldızlar gözünü kamaştırmamalı, onlar ayın yanında küçücükler ve öylece memnunlar yerlerinden. Sen kendin olmayı seçtiğinde, uçmaya korktuğun kanatlarınla süzüleceksin gök yüzünde.Kuş olduğunu kimseye ispatlamana gerek kalmayacak, onlar zaten nasıl uçtuğunu görüp hayran hayran izlerken bulacaklar kendilerini. Bırak haydi takıldığın geçmişi yalnızca yıldızlara değil artık ayın bile ışığını aldığı güneşe de yakınsın…
Ve elbet insanoğlu yıldız gibi parlasa da, güneş gibi sıcacık ve aydınlık da, olsa kuş misali göklerde de süzülse herkes birini diğerinden çok sevecek. Demem o ki insanoğlu, sen ne olursan ol, neye dönüşürsen dönüş herkesin senden çok sevdiği birileri hep olacak şu hayatta; fakat seni herkesten çok sevecek biri var ki şu hayatta, işte o sensin! Kendini olduğun gibi kabul edip kendin olmayı seçtiğin gün kendini de seveceksin ve kimseler sana değer biçemeyecek, çünkü sen kendini sevdiğin gün paha biçilmez bir elmastan bile değerlisin!
