Kimsesi Yok

Tolga Alver 78 Görüntüleme Yorum ekle
1 Dak. Okuma

Mesela bir dağın eteğinde,
Kimsenin bilmediği bir rüzgârın serinliğinde,
Birkaç yağmur damlasının şefkatiyle,
Kendi hâlinde büyüyen güzel bir çiçek
Çekip gitse ansızın en uzağa,
Ardına bakıp görecek kimsesi yok.

Mesela bir akşamın serinliğinde,
Kimsenin bilmediği bir karanlığın gölgesinde,
Birkaç ışık tanesinin pençesinde,
Kendi hâlinde parıldayan bir yıldız
Kayıp düşse ansızın en uzağa,
Ardına bakıp görecek kimsesi yok.

Mesela tüm dünyanın kahrını çekip,
Kimsenin bilmediği bir hayatın öfkesinde,
Birkaç hüzünlü şarkının terennümüyle,
Kendi hâlinde yaşayan bir insan
Çekip gitse ansızın en uzağa,
Ardına bakıp görecek kimsesi yok.

Bu İçeriği Paylaş
Yazan Tolga Alver
Bağlantılar:
Yazar & Şair
Yorum yap

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Exit mobile version