İnsanın içinde usulca yanan bir ışık vardır. Nerede ne şartta olduğuna bakmaksızın kendini gösteren bu ışık yaşama sevincidir. İçinde bulunduğumuz dönemde türlü maddi kaygılar sebebi ile hissedemiyor olsak da aslında maddi olan hiçbir şeyle ilgisi yoktur bu sevincin. Yaşamdan zevk almayı keyfimize göre hareket etmek olarak düşündürten bu çağda haz, istediğimiz bahçeye istediğimiz gibi girmemiz olarak algılanıyor. Oysa mutluluğu getiren bu başıboş özgürlük hali değildir. Aksine kişiye haz veren şeyler öz disiplin ile kontrollü bir şekilde yapılan eylemlerdir. Yazar Aleksandr Salzhenitsyn’in de dediği gibi; “Ele geçirerek değil ele geçirmeyi reddederek olgun insanlar oluruz.”
İnsan haz ve dürtülerin peşinden giderek sadece haz eksenli yaşadığında mutluluğun gerçek görüntüsüne ulaşamaz. Kısa süreli geçici hazlar kişiyi bir süre sonra boşluğa iter ve bu noktada iradenin önemi daha da artar. İrade üzerine yapılmış en güzel tanımlardan birisinde şöyle diyor: “İrade; insanın doğru bildiği, sevdiği ve yaşadığı hayatın birbirine paralel olmasıdır.” Bu tanım irade üzerine söylenebilecek her şeyi kapsar niteliktedir. Yani beynin doğru bildiği hayat ile kalbin yaşamak istediği ve sevdiği hayatın birbiriyle uyumlanarak davranışta kendini gösterdiği hallerde irade kişi tarafından kontrol ediliyor demektir. İşte bu kontrolü sağlayabilenler mutlu ve yaşama sevinci yüksek olan kişilerdir.
İrade kontrolünü sağlayabilmemiz için neyi sevdiğimizi, ne istediğimizi bilmemiz gerekir. Popüler kültürün sevdiğimiz ve istediğimiz her şeyi büyük oranda etkilediğini düşünürsek kendi gibi olmaya cesaret edemeyenin iradesini kontrol etmesi de bir hayli zorlaşacaktır. Çünkü herkes gibi olma çabası insana gerçekte ne istediğini unutturur. Halbuki irade demek cesaret demektir, “kolay olanı mı seçeceğim zor olanı mı deneyeceğim?” düşüncesiyle seçim yapmayı sağlayandır. Ve tam olarak bu seçimdir hayatlarımızdaki farkı yaratan. Bununla ilgili Peyami Safa’nın müthiş bir sözü var diyor ki: “İrade insanı hür yapar, hür insan kendine söz geçirebilen insandır.” Aynı zamanda bu hürriyeti sağlamış insan içindeki mumu rüzgardan koruyabilen, yaşama sevincini kaybetmeyen insandır.
