Kutsal bir zamanın,
Esiriyim ben.
Hükmüm müebbet,
Ağlarla bezenmiş hücrelerde,
Işığım hasret.
Leyl vakitlerinde, pürtelaş,
Çöl yalnızı bir vehim.
Benimkisi,
Yokluğunun enkazı altında bir direniş,
Renkleri solmuş bir resim.
Bahar görmemiş hücrelerde,
Karanlık duvarlara kazırım tırnaklarımla,
Kızıla çalan saçlarını,
Dağları içinde taşıyan gözlerini.
Çalmaz kapımı,
Hayalini esir eden uyku,
Yankılanan ayak seslerinde,
Senden gelecek bir muştu ararım.
Yaralı türküler süzülür,
Soğuk hücrelerin derinliklerinden,
Seni gizler her ritminde,
Bir muştu ararım.
Karanlığa sızan ışık hüzmelerinde,
Senden uzak kalmanın nedametinde,
Varlığını dilerim.
