Mutlu Yollar

“Üzerinde eski yırtık bir hırka; sırtı kamburlaşmış, beli bükülmüş elinde bastonu titreyen bacaklarıyla yavaş yavaş uzaklaşıyordu aksakallı yorgun ihtiyar. Bir an durup arkasına baktı. Gülümsüyordu. Benim İse gözlerim buğulanmış öylece seyrediyordum. Bu son bakış, son vedaydı.. Hüzünlü bir veda. El salladım usulca..”

İlkokul hayat bilgisi kitaplarımızın yılbaşı temalı bölümünde tamamlanan yıl, yorgun saçı sakalı karışmış yaşlı bir dede, yeni yıl ise henüz doğmuş bir bebek olarak tasvir edilirdi. Ve ben çocuk aklımla hayal dünyamda o yaşlı dedeye üzülür, böyle vedalaşırdım. O günlerden kalma bir duygu olacak ki, her yılbaşı beni bir tarafıyla heyecanlandırırken, bir tarafıyla da hüzünlendirir. İçimden yeni doğan bebeğe hoş geldin der, o yorgun ihtiyara el sallarım..

Hayat bitişler ve başlangıçlardan oluşan bir döngü. Her yok oluş içinde bir varoluş saklıyor ve her son da mutlaka bir başlangıç. Ve bu döngüde süren yaşamlarımız; hedeflerimizi hayallerimizi, arzularımızı barındırıyor. İnsan yeni bir adım atabilmek, yeni temiz bir sayfa açabilmek adına başlangıç yapacağı, sıçramalar gerçekleştirebileceği anlar arıyor kendine. Belki de bu yüzden herhangi bir inançtan bağımsız olarak yeni yıl umudu çağrıştırıyor bizlere. Yenilenmenin umudunu. Çoğu zaman yılın son saatlerine verdiğimiz abartılı anlamların tam da bu yüzden olduğunu düşünüyorum. Yeni güzel başlangıçlar yapabilmek umuduyla bahaneler arıyoruz. Yılbaşı bunlardan sadece biri..

2022’nin bu son günlerinde, tıpkı geçmiş yılların son günlerinde olduğu gibi; televizyonlarda, sosyal medyada o klasikleşmiş yılbaşı mesajlarını görüyoruz. Herkesin barış, hoşgörü, huzur, başarı, sağlık temennilerini.. Bir de şu cümlenin sıklıkla tekrar ettiğine tanıklık ederiz.

“Yeni yıl mutluluk getirsin(!)”

Sizi üzmek istemem ama kimse bize sırtındaki heybesinden hazırda bir mutluluk, bir huzur, bir başarı getirmeyecek..

Çoğumuz bu duygular, dualar, dileklerle coşkulu bir geri sayımla adım atacağız yeni senenin ilk dakikalarına.. Dünyamızın güneş etrafındaki yörüngesinde başlayan yeni döngüsünü selamlayacağız.

“5,4,3,2,1….ve”

Ve yine çoğumuz sabah uyandığımızda her şeyin bir önceki sabahla aynı olduğunu da fark edeceğiz.

“Yine mi olmadı?”

Sevgili Okur;

Biz değişmedikçe hiçbir gelen yıl bizi ve çevremizde olup biteni değiştirmeyecek. Yeni başlangıçlar yapabilenler; yapmak istedikleri şeyler uğruna emek verip çalışan ve istikrarla devam edebilenler olacak.

Daha iyi bir insan, daha başarılı hatta daha mutlu olmak için konfetiler patlatmamıza da gerek yok.

Dönüşümü gerçekleştirmek; sadece çaba göstermek, harekete geçmek, konfor alanlarımızı gerektiğinde terk etmek, hayata doğru bir pencereden bakmak; her ne yaşıyorsak ne ile karşılaşıyorsak karşılaşalım; sevgi, şükür ve umudu kaybetmeden ilerlememizle olacak.

Hangi yılda olduğumuzdan ziyade, hangi yolda olduğumuzun çok daha önemli olduğuna inanıyorum. Ve ömrümüzü oluşturan bu yol; bazen inişler çıkışlar, bazen acı tatlı sürprizlerle dolu. Yolda olduğumuzu fark etmek, her şeye ve herkese rağmen devam edebilmek; ayaklarımıza batan dikenler için yolu suçlamamaktan geçiyor.

Takvimlerden bir yaprak daha düşüyor.

Yorgun ihtiyar son adımlarında.

Yeni bir yıl, yeni bir yol başlangıcı belki de..

Değiştirmek, dönüştürmek istediğin her ne varsa yola çık. Emek, çaba, sevgi, şükür ve istikrarla..

Sevgili Okur;

Mutlu YOLLAR…