Şu hayatta kim sana “Ben yanındayım, yalnız değilsin.” derse desin her ne olursa olsun tek başına olduğunu anladığında ve bunun bilincinde yaşadığında daha rahat yaşıyorsun. Hani “Beklentiler üzer.” diye bir söz vardır ya aynen öyle. Her kim olursa olsun önce senin yanında gibi görünecek ama sonra ilk ters düşüşünüzde sanki hiç olmamış gibi gidecek. Sanma ki bu sadece sevgilin ve ya arkadaşların için geçerli. Bu kan bağın olan kişiler için bile geçerli. Çünkü her bir insanın kendinden başka kimseyi düşünmediği bir çağda yaşıyoruz. Böyle bir çağda tek başına olduğunu bilerek yolunda ilerlemek senin için daha huzurlu olacak emin ol.
Canın yandığında sığınacak bir omuz arama. Kendine sığın. İnsanlar yanındaymış gibi yaparak ustalıkla açık kolluyor çünkü. Bir insana derdini anlatırken o insanın senin açığını kolladığını unutma mesela. Seninle ters düştüğü ilk an o açığı sana karşı kullanmak için yanındaymış gibi davrandığını. Hayatında gerçekleşmemiş ama gerçekleşmesinin mümkün olduğunu düşündüğün herhangi bir şeyi paylaşma mesela herkesle. Kendine sakla. Gerçekleştiğinde omuzların dik bir şekilde arkasında durabilmek için. Emin ol niyeti iyi olmayan ama bunu sana göstermeyen insanlar hayatında gerçekleşmesi mümkün olan şeylerin önüne engel koymak için bunu yine sana karşı kullanacaklardır.
“Hayatta tek başına yürümek mümkün mü allasen Eda?” diyebilirsin şimdi. Tek başına yürüme elbette ama etrafında olacak insanları incelikle seçmek durumundasın. Tersi olduğunda zararlı çıkan sen oluyorsun. Hislerin oluyor. Geçen yılların oluyor. Her geçen yıl sana verilen gün hakkını kullanmış oluyorsun ve geride kalıyor. Önemli olan nasıl kullandığın ve o yıllarda günlerini kimlerle geçirdiğin. Geriye dönüp baktığında kalbinin acımasına sebep olacak seneler geride bırakmak istemez kimse. İşte bu yüzden de hayatına alacağın insanların bunda payı çok büyük. Hayat bir şekilde gelip geçiyor. Önemli olan nasıl geçtiği.
