Ölmeden Önce Ben

Merhaba ben Nisa. Birinci sınıf öğrencisiyim. Karne tatili ödevim için bunu yazıyorum. Aslına bakarsanız, ben söylüyor annem yazıyor. 🙂

Bu karne tatili bizim için çok önemliymiş, öğretmenimiz öyle söyledi. Karne tatilinde, neler yaptığımız hakkında öğretmenimiz büyüklerimizden yardım alarak bir yazı yazmamızı istedi.

Ben yazı nasıl yazılır bilmiyorum. Bu yüzden bazı yerleri annem düzeltiyor. Annem zaten benim her şeyimi hep düzeltir.

Eskilerde annem günlük tutarmış, Benim yaşımdayken bile günlüğü varmış. Şimdi de hep bir şeyler yazıyor. Yazmayı seviyor. Kitap da çok okuyor.

Gelelim öğretmenimin sorularına…

Bu yıl ilk defa her sabah istemesem de zil çalınca uyanmayı öğrendim. Anneme yaptığım nazlar da pek işe yaramadı. Hatta hasta numaralarım bile… Küçük olmam da her gün sabah okula gitmeme yine engel olamadı. Çünkü tüm arkadaşlarım benim yaşımdaydı. Hatta benden bir yaş küçük arkadaşlarım bile var.

Sabahları serviste giderken camdan bakmayı çok seviyorum. Sanki herkes koşuyor gibi geliyor bana. Herkes çok hızlı, bir yerlere yetişme telaşında. Bazen onların ellerinden tutup sihirli kaykayımla gidecekleri yerlere götürüyorum. Bu çok eğlenceli oluyor. Tüm arabaların yanlarından üstlerinden geçiyoruz. Sanki uçuyoruz. Süperman kız Nisa…

Sonra birden Nisa’nın yani benim büyümüş halim canlanıyor, önüme geliyor… “Sen de mi işe yetişme telaşındasın?” diyorum. Kendime üzülüyorum. Keşke büyümeseydin diyorum. Sonra gülüyorum… Böyle oyunlar oynuyorum hayalen… Camdan bakarken…

Okulumu çok seviyorum. Okumaya aralık ayında geçtim. Öğretmenimi çok çok seviyorum. Bana bir defa bile kızmadı. Her yanlış okuduğumda, “Hadi Nisa, tekrar oku..” dedi… Her yanlış okumam, sonunda aferin almadan bitmedi. Öğretmenim benden hiç yorulmadı. Karneme yazdığı notta: “Güzel prensesim, tüm gayretin ve okumaya geçtiğin için kocaman AFERİN SANA” yazmayı bile unutmamış..

Okul açılınca ona teşekkür edeceğim. Beni dört yıl boyunca hiç bırakma olur mu? Her şeyi öğret bana, canım öğretmenim.

Tatilde zil sesi olmadan sakince uyandım. Oh be, çizgi film karşısında kahvaltı yaptım. Bebeklerimle uzun uzun oynadım. Tatil çok güzel ama arkadaşlarımı da biraz özlemeye başladım.

Tatilim ilk haftası anneannemlere gittik. Biz Hatay merkezde oturuyoruz onlar köyde. Zeytin ağaçları olan yemyeşil bir köy. Ben de zeytin topladım. Hatta dedem bir ağacı bana verdi. “Bu senin ağacın ,ona iyi bak. Ama her yıl gelip zeytinlerini sen toplayacaksın.” deyip güldü… Oradaki herkes güldü… Bir ağaca bir de boyuma baktım… Ben de güldüm. Canım ağacım sana iyi bakacağım. Yazın sıcaklarda su dökeceğim. Yaz tatilinde gölgende sana kitap okuyacağım… Üniversite diplomamı da ilk sana göstereceğim. Söz… Canım ağacım seni çok seviyorum.

Tatilde bir de abimle kavga ettik. Bana tabletini çok az verdi. Hatta bazen vermedi. Annem kızmasaydı hiç vermeyecekti. Beni hiç sevmiyormuş gibi davranıyor ve kızdırıyor, ama onun beni sevdiğini biliyorum. Çünkü köydeki son günümüzde yolda tam düşecekken beni aniden öyle bir tuttu ki.. “Nisa, Nisa” diye bağırmaya başladı. Gözleri yaşardı.

Oğuz, 6.sınıfa gidiyor. Azıcık sinirli ama hep beni koruyor. Canım abim seni çok seviyorum. Beraber büyüyoruz ve ben işe başlayınca sana kocaman bir tablet alacağım… Söz.

Tatilin ikinci haftası Antalya’daki halamlara gittik.. Halam yemekleri çok güzel yapar. Mutfakta yardım etmeme izin bile verdi. Hatta, “Bundan sonra, sen benim yamağımsın” dedi. Künefe yaparken onu seyretmek çok eğlenceliydi. Ben de büyüyünce halam gibi güzel yemekler yapacağım. Hatta künefeyi ondan daha güzel yapacağım. Bunu yazarken annem pıs pıs gülmeye başladı..

Tatil boyunca babam hep çalıştığı için bizimle pek birlikte olamadı. Keşke biz tatildeyken anne ve babalara da tatil olsa. Akşamları sadece onu görüyorum. Biraz yorgun oluyor. Bazen de kanepede uyuyup kalıyor. Üzerini örtüyorum. Saçını okşuyorum, anlıyor. Dudakları hafif gülümsüyor. Canım babam büyüyünce söz daha az çalışacaksın.. Çünkü ben de para kazanıp sana vereceğim. Seni çok çok seviyorum.

Artık yazımı bitirmek istiyorum. Yarın yine zil sesiyle kalkma vakti. Saçlarımı annem geceden örgü yapacak. Arkadaşlarım yarın beni güzel görsün istiyorum. Onlar da kim bilir nasıl hazırlanıyorlardır yarın için…

Öğretmenimin yazımı beğenmesini istiyorum. Her yıl tatil olsun ama okulumda olsun istiyorum. Okulumu, arkadaşlarımı, öğretmenimi, ailemi, yaşadığım yeri ve şehrimi seviyorum. Birazcık yoruldum.. Hem tatil hem de okulum olsun istiyorum.

…

O sabah Nisa zil sesi ile uyanamadı… Çoğu arkadaşı gibi.. Hayalleri bir başka aleme ötelere kaldı. Enkazdan çıkarıldığında yanı başında katlanmış yazısı vardı.. Öğretmenine veremediği, yaşayamadığı hayalleri gibi…

Tüm hayatını kaybeden güzel insanların ANISINA yazılmıştır.