ÖZLEMEK; bir kimseden veya şeyden ayrı veya uzak kaldıkça insanın o kimseyi ve şeyi görmek veya kavuşmak isteğiyle dolmasıdır. Özlemek bedenin dururken kalbin kavuşmak isteği ve aşkıyla yanıp çarpmasıdır. Hep bir vuslat isteğiyle kendini sıkması veya zorlamasıdır.
Özlemek denen duygu nasıl doğar?
Ayrılık ve mesafeler özlemi doğuran iki önemli etkendir.
Bütün özlemler ayrılık ve gayrılıktan sonradır. Mesafeler ise bu özlemin derecesini artırır veya azaltır. İnsan hep sevdikleriyle bir arada mutlu ve huzurlu yaşamak ister. Bu, ömür boyu süren bir istektir. İnsan bu istekle yaşarken mesafeler ve ayrılık bu isteğe aykırı düşer. Bu aykırılık, insanı biraz yürekten üzer ve bu üzgünlükte; yoğun kavuşma isteğini yani özlemi doğurur. Özlemek denen duygu, biz insanlara şunu ispatlar;
İnsanlar arasında görünmez ama kuvvetli bir bağın olduğunu; bu bağın mesafelere ve ayrılıklara rağmen direndiğini; ve her şeye rağmen kopmadığını ispatlar. Bu bağı; kuvvetli aile, dostluk, arkadaşlık ve akraba bağlarında da görebiliriz. Özlem denen duygu, bu bağın kopmaya gösterdiği direncin sonucudur.
Mevlânâ; “Bu vakitte gönüle hüzün ve özlem düşerse, dile de sabır ve dua düşer.” sözü ile; insan ancak sevdiği veya özel bağlarla bağlı olduğu kişilerden ayrı veya gayrı düştüğünde içinde hüzün belirir. Bu hüzünden bir özlem veya hasret doğar. Bu özlemle özlediği kişiye kavuşmak için dua eder ve sabreder. Özlemenin ayrılıktan sonra bir kavuşma isteğinden doğduğunu Mevlânâ’nın bu sözünde de görüyoruz.
ÖZLEMEK, insanlar arasında ayrılığa karşı gelişen özel bir bağdır. Özlemek kavuşma isteğinin yoğun bir duygu hâlidir. Sevdiklerinizi özleyin. Özlemek insan olmanın önemli vasıflarındandır. Kalbi güzel ve iyi olan insandır ve insan olan özler. Çünkü insan olan ayrılığa karşı dirayetsizdir. Bu yüzden özleyerek kavuşma umudunu besler ve ayrılığa karşı güç toplar, kalbine ruhuna teselli verir.
Özlem ve sevgiyle…
İyi okumalar dilerim…
Kaleminiz kavi olsun efendim🙏