Günümüzün en fazla önem verilen kavramlarından biri olan para konusuna değinmek istiyorum.
Özellikle “paraizm” dememdeki temel sebep bunun bir ihtiyaçtan çok bir ideoloji olarak benimsenmeye başlaması. Peki bunun böyle olmasındaki nirengi noktası nedir?
Hiç şüphesiz paranın maneviyatımızı oluşturan etkenlerden öne geçiyor olmasıdır. Parayı bir geçim kaynağı olarak değil de hayatımızın bütününe etki edecek bir seçim aracı olarak görüyoruz.
Üzerinde kafayı yorduğumuz sorulardan biri de para mutluluk getirir mi? Özellikle son zamanlarda bu soruya evet diyenlerin sayısı bir hayli artmakta. Ben hayır diyen taraftayım. Para başlı başlına bir saadet aracı olamaz. Değer verdiğimiz onca şey varken para bir basit bir kalıp olmaktan öteye gitmemeli. Yazımı okuyanların eleştirisine açığım. Ama düşünsenize parayla alınamayacak duyguları dolu dolu yaşayabilmek onun varlığının sonsuz olmadığını düşünmemizdeki keskin bir viraj değil midir?
Huzur, güven, sağlık, iyilik, alçakgönüllülük ve daha nice duygularımız para gibi paha biçilen bir argümana ne kadar değişilebilir?
Hepimiz fakir olmalıyız diye bir algı çıksın da demiyorum. Fakat his fakiri olmak insanı insan olmaktan çıkarmaz mı?
Fıtratımızda yer tutan onca güzelliği kâğıt parçalarına yem etmek ne kadar tutarlı olabilir ki?
Bir konuyu konuşurken yahut araştırırken en çok dikkat ettiğim konu farklı açılardan, kaynaklardan o olayı tatbik etmek. Benim gibi düşünen insanların paraya bir de bu perspektiften bakmasını rica ediyorum. Satın alınamayacak ya da satın alınsa da kalbimizde dolu dizgin yaşayamadığımız ne varsa paradan çok daha üstündür. Somut olarak var olan bir araç soyut olan ve hakiki olana yenilmemeli. Paran yoksa hiçbir şeysin değil, insaniyetin yoksa hiçbir şeysin. Parasız huzur olmaz değil, huzur sadece parayla elde edilemez. Para, mutluluğun formülü demek yerine formülsüz, bilinen ve daha kolay ulaşılabilen gerçek duygularla mutluluğa ulaşmalıyız.
Paranız yoksa ne huzur sizi bulur ne de saadet.. paranın olmadığı bir yerde nasıl nefes alınır. Nefes alabilen varsa yorumlara bekliyorum
Para endişe ve telaş güdümlü maddi bir araçtan başka bir şey deıldır insanın kalbindeki iyilik vücudundaki sağlık ruhundaki maneviyat herşeyden otedir
Zaten maneviyat iyilik güzellik bizim içimizde olan en güzel şey fakat bu olay maneviyatın önüne geçen en kötü icat. Söylerim size maddiyat olmayınca insanlar bir birlerine selam bile vermiyor. Çıkarların temelinde bile maddiyat yatan bir devir içindeyiz. Herkesin görüş açısı farklı.
Elbette ki para her şeyin önüne geçmiş durumda. Önceden de para vardı ancak hiç bu kadar paran varsa adamsın sayılırsın paran yoksa kimse seni umursamaz olayları yaşanmamıştı. 90 lı yıllarda ayda bir kez dışarıda yemek yemek insanı mutlu ederdi, parasızlıktan değil aslında alım gücünün olduğu zamanlardı kim ne derse desin. Mutlu, huzurlu zamanlardı. Şu an ki algıda artık insanın varı yoğu mutluluğu para olmuş.