Secdeye Kapanır Ruhum

Ne zaman özlemin sessiz hırçın dalgaları vursa gözlerime,
Yüreğimin rıhtımına seslenirim.
Sessiz ve mağrurca,
Masum bir boyun büküş ile
Secdeye kapanır ruhum.

Ne zaman gölgen düşse gözlerime,
Selam veren bakışlarıma seslenirim.
Yalnızlığın bekleyişinde,
Yokluğun hasretinde,
Secdeye kapanır ruhum.

Birden ellerim okşar başımı,
Üzerime bir yaprak düşürürken, uçan göçmen kuşları,
Bir memleket sıcaklığı ile
Secdeye kapanır ruhum,
Ve ağır gelince kalbimin yükü,
Vicdanımın kefesine seslenirim.
Eskimeyen çocuksu gülüşümle,
En masum çocuksu halimle,
Secdeye kapanır ruhum.

Sonra karanlıklar gündüz olur,
Güneş ihtişamıyla doğar günüme.
Bilirim ki güneş seninle doğar,
Mutluluktan, bir kez daha,
Secdeye kapanır ruhum.