Sen aklıma gelince gözlerimde çiğ sabahlar,
Güneş geçmez piramitler güvercin yüklü.
Adının üstünde yükseliyor sesim,
Her türküden sonra adını düğümlüyorum yakama.
Mütevaziyim, merhametim kardan ince.
Sen aklıma gelince tel dolanır, dil söylenir.
Ekinler kımıl kımıl, rüzgar dipdiri.
Atlar koşar içimde, heyecanın büyük elleri.
Rüzgara batacak kimse kalmaz dağlarda.
Köpürmüş yalnızlığım bahar olacak,
Rüyalardan gözlerine inince.
Sen aklıma gelince
Bebekler evin içinde büyük bir hayat.
Günde üç kere gül biçeceğim gençliğimden.
Hayalin kızları sarı, oğlanları pembe.
Su suya değer, ağaçlar ışıktan gece.
Bayramlar ağzımın tadıdır, unuturum çürük hatıraları.
Sen aklıma gelince
Türkçe bilir yediğimiz ekmekler, sevinç olur evlerin dili.
Yaza benzer yazımız, duvarlarla yarışır sokaklar.
Yüzün bir kadehten görünür, hiç geçmez sen sarhoşluğum ipince…
Azalır hesap hanemde çoğalan sıfırlar.
Sen aklıma gelince
Kuzular annesine kavuşur.
Yığınlar sonuçsuz rütbe, deniz denizi siliyor.
Begonviller günün sanatçısı bu soğukta.
Etrafa yayıldı içimde uyuyan nar.
Sen aklıma gelince
Ben koşarım,
Ben koşarım,
Ben koşarım,
Ben coşarım.
Birazdan yağmur başlayacak…
