Sensizliğin dehlizinde…
Bir defa daha yanayım.
Bin defa daha yansın ezilen bedenim,
Kül olsa da ezilmiş bedenimdeki yüreğim,
Bin defa daha yansın pişmanlığım,
Bir defa daha tutsak olsun esaretim.
Bin müebbete razı esaretin.
Gelmeyeceksin biliyorum.
Sen varsın, ben varım,
Biz yokuz, ruhunu kaybetmiş bu şehirde,
Çıplak ellerde biz bizi kaybetmişiz.
Şimdi…
Bir başıma bakıyorum gökyüzüne bu şehrin dehlizinden,
Kuşların kanatları yok, ağaçların gövdeleri,
Bulutlar mi küs gökyüzüne,
Bulutlar nerede?
N’olur bir yağmur gönder, yüreğimin kara bulutları,
Yağ ki gün yüzüne çıkayım;
Kurtulayım bu şehirde,
Sensizliğin bu kara dehlizinden…
Sensizliğin Dehlizi
Şair
Yorum yap