13 yıl önce bugün, hayatlarımızı birleştirirken seninle ne kadar büyük bir aşka adım attığımızı hayal bile edemezdim. Seninle geçen her an, seninle paylaştığım her nefes, benim için bir mucize oldu.
Sana yokluğunu anlatsam, varlığından utanırsın. Çünkü yokluğun, varlığının her zerresini gölgede bırakacak kadar derin, içten ve yakıcıdır. Bu cümle, sadece basit bir ifade değil, aynı zamanda derin bir duygunun, bir özlemin, bir sitemin ve bir sevginin yansımasıdır.
Yokluğun, hayatımda bıraktığı boşluk öylesine büyük ki, varlığının tüm güzellikleri bile bu boşluğu dolduramaz hale gelir. Yokluğun, bir karanlık gibi çöker üstüme. Her anı, her saniyeyi kaplar ve beni kendi içinde kaybeder.
Sensiz geçen günler, birer sonsuzluğa dönüşür. Yokluğunda, zamanın anlamı kaybolur, günler gecelere, geceler ise karanlık bir boşluğa dönüşür. Her an, seni arar gözlerim, kulaklarım senin sesini duymayı bekler, kalbim ise senin varlığını hissetmeyi özler. Ancak, her şey nafiledir; çünkü yokluğun, varlığının her anını gölgede bırakır.
Sana yokluğunu anlatsam, belki de varlığının ne kadar kıymetli olduğunu daha iyi anlarsın. Çünkü yokluğun, sadece bir boşluk değil, aynı zamanda bir yaradır. Bu yara, zamanla kapanmayan, aksine her geçen gün daha da derinleşen bir yaradır. Sensizliğin acısı, kalbimin en derin köşelerinde yankılanır. Bu acı, her gün, her an biraz daha büyür ve beni içten içe tüketir.
Varlığın, hayatıma renk katar. Seninle birlikteyken, dünya daha aydınlık, daha canlı ve daha anlamlıdır. Senin gülüşün, kalbimi ısıtan bir güneş gibidir. Ancak, yokluğun, bu güneşi karanlık bir bulut gibi örter. Sensiz geçen her gün, birer kış gibi soğuk ve karanlık olur.
Varlığın, hayatıma neşe ve mutluluk getirirken, yokluğun, bu neşeyi ve mutluluğu alıp götürür. Sana yokluğunu anlatsam, belki de bu kadar derin bir acının nasıl mümkün olabildiğini anlayamazsın. Çünkü bu acı, sadece fiziksel bir ayrılık değil, aynı zamanda ruhsal bir boşluktur. Sensizliğin verdiği acı, kalbimde bir boşluk oluşturur. Bu boşluk, hiçbir şeyle dolmaz, hiçbir şeyle kapanmaz. Her an, bu boşluğu hissederim ve her an, seni daha da çok özlerim.
Yokluğun, bir fırtına gibidir. Bu fırtına, hayatımın her anını, her köşesini sarar. Sensizliğin rüzgârları, kalbimi savurur, ruhumu darmadağın eder. Her şey, bu fırtınanın içinde kaybolur. Varlığın ise, bu fırtınayı dindirir. Seninle birlikteyken, her şey daha sakin, daha huzurlu ve daha güzeldir. Ancak, yokluğun, bu huzuru ve sakinliği alıp götürür.
Sana yokluğunu anlatsam, belki de varlığından utanırsın. Çünkü yokluğun, varlığının her anını, her güzelliğini gölgede bırakır. Sensiz geçen her gün, birer kayıp, birer eksikliktir. Varlığın ise, bu eksikliği doldurur, bu kaybı telafi eder. Ancak, yokluğun, bu telafiyi imkânsız kılar.
Yokluğun, bir gece gibidir. Bu gece, karanlık ve sonsuzdur. Sensiz geçen her an, bu gecenin içinde kaybolur. Varlığın ise, bu geceyi aydınlatan bir yıldız gibidir. Seninle birlikteyken, her şey daha parlak, daha aydınlık olur. Ancak, yokluğun, bu yıldızı söndürür ve her şey yeniden karanlığa gömülür.
Sana yokluğunu anlatsam, belki de varlığından utanırsın. Çünkü yokluğun, varlığının her anını, her güzelliğini gölgede bırakır. Sensiz geçen her gün, birer kayıp, birer eksikliktir. Varlığın ise, bu eksikliği ve kaybı telafi eder. Ancak, yokluğun, bu telafiyi imkânsız kılar.
Yokluğun, hayatımda bıraktığı derin izler, varlığının ne kadar kıymetli olduğunu gösterir. Sensizliğin acısı, kalbimde bir boşluk meydana getirir ve bu boşluk, hiçbir şeyle dolmaz, hiçbir şeyle kapanmaz.
Sana olan sevgim, yıllar geçtikçe daha da derinleşti ve seni tanıdıkça, seninle yaşadıkça, her geçen gün sana yeniden âşık oldum. Sensiz geçen her an, içimdeki boşluğu daha da derinleştirirken, varlığınla hayatımın her köşesi ışıl ışıl parladı. Bu özel günde, seninle birlikte geçen 13 yılı anarken, seni ne kadar çok sevdiğimi, sana olan minnettarlığımı ve seninle geçireceğimiz nice güzel yılları dört gözle beklediğimi bir kez daha dile getirmek istiyorum.
