Son Resim

Şükrullah Yavuzer 573 Görüntüleme Yorum ekle
2 Dak. Okuma

Ülker öğretmenimiz gülen gözleriyle sınıfa girdi. “Günaydın kuzularım. Okulumuzda çevre konulu bir resim yarışması düzenlenmiş. Yarışmaya katılmak isteyenler resimlerini yapıp, resim öğretmenine teslim edebilirler” dedi.

Bu yarışma çok ilgimi çekmişti. Akşam tamamen resim çizmeye odaklanmıştım. Kendimce de çok güzel bir resim yapmıştım. Dereceye girmeği çok istiyordum öyle ki, sabahı zor ettim. İlk kez bir resim yarışmasına katılacaktım ve çok heyecanlıydım. Sabah okula vardığımda resim öğretmenini sordum. Öğretmenler odasında olduğunu söylediler. Heyecanla öğretmenler odasına girdim. Resim öğretmeni uzun boylu, iri yapılı, bıyıklı bir öğretmendi.

Öğretmenler odasındaki büyük masanın etrafında on civarında öğretmen oturmuş muhabbet ediyorlardı. Resim öğretmeni bir şeyler anlatıyor diğer öğretmenler onu dikkatlice dinliyor sonra kahkaha atıyorlardı.  “Öğretmenim” diye seslendim, bana dönmediği gibi diğer öğretmenlerle konuşmasına devam etti. Susmasını bekledim, susunca tekrar “Öğretmenim” dedim. “Ne var?” dedi, sert bir dille. Masadaki tüm öğretmenlerin bakışları bana yöneldi. Öğretmenin sert cevabı ve öğretmenlerin bakışı beni çok tedirgin etti. Yutkundum, derin bir nefes aldım, “Şey, resim yarışması vardı ya…”  “Eeee ne olmuş?” dedi, elimdeki resmi ona doğru uzatarak “Ben yarışmaya katılmak istiyorum” dedim. Sert bir hareketle elimdeki resim kâğıdını kaptı. Alaylı bir dille “O hu” dedi. “Resim yapmışmış da yarışmaya girecekmişmiş de derece yapacakmışmış da” diyerek resmimi, masada düzensiz bir şekilde duran diğer resimlerin üstüne fırlattı. Diğer öğretmenler de bana bakarak gülüştüler.

Kutsal saydığım bir mekânda, kutsal bir mesleğin bir mensubu onurumu kırmış, beni kale almadığı gibi bir de alay etmişti. Ağlamamak için kendimi zor tuttum. Hızla öğretmenler odasından ayrılırken, öğretmenler sohbetlerine kaldıkları yerden devam ettiler. Bu yarışmaya başvurduğum için büyük bir pişmanlık duydum. Heyecanım yerini buruk bir hayal kırıklığına bıraktı. O gün ve diğer günlerde öğretmenin alaycı tavrı aklımdan hiç çıkmadı.

Başvurumun üzerinden bir hafta geçmiş sonuçlar açıklanmıştı. Yaptığım resim İl komisyonunca birinci seçilmişti. Bayrak töreninde birincilik ödülüm verildi. Okul müdürü bana ve öğretmenime iltifatlar yağdırdı. Tüm öğrenciler alkışladı. Ancak ben hala çok buruktum.

Büyük bir şevk ve heyecanla yaptığım resim birincilik ödülü almıştı ancak bu resim, yaptığım son resim oldu…

Bu İçeriği Paylaş
Yorum yap

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Exit mobile version