Teknolojinin gelişmesiyle beraber günümüzde insanlar birbirleriyle kolay haberleşebiliyor, istenilen yere kısa sürede gidilebiliyor insanın hayatını kolaylaştırıyor. İstenilen bilgiye telefonlarımızla elimizin altında kolaylıkla erişebiliyoruz. Fakat şu an telefonun hayatımıza girmesiyle insanlarla kolaylıkla haberleşebilsek bile çevremizdekilerle mesafe oluşabilir veya ilişkiler sanallaşabiliyor. Yani aynı ortamda bulunan insanların odakları birbirleri değil de ellerindeki telefon olmakta veya sosyal medya, uygulamalar aracılığıyla iletişim kurulmaktadır. Teknoloji bir yandan kolaylık sağlarken bir yandan sosyal yakınlığı, iletişimi tahrip etmiş durumdaki şu an tanışmalar, evliliklerin başlangıcı bile sosyal medyalardan olacak duruma gelmiştir. Bir sorunumuz olduğunda büyüklerden veya çevremizdekilerden değil de internetten derdimize çare arayabiliyoruz. Artık insanlık olarak her şeyi kolay elde etmek istemeye başladık ve bir zorlukla karşılaştığımızda kolaylıkla pes edebiliyoruz. İnsanın kendi yiyeceklerini kendi yetiştirmesi biz zahmet işi olsa da doğal olması kişinin sağlığı için çok önemlidir. Bunlara ek olarak, günümüzde hastalıkların çaresi teknoloji sayesinde tedavi ediliyor, önceleri bazı hastalıkların çaresi yok sanılırken şimdi teknolojiyle beraber tedaviler daha kolaylaşabiliyor. Teknolojinin gelişmesi ve özellikle ulaşımın gelişmesi hayatı kolaylaştıran önemli mücevher gibidir. Her ne kadar insanlar arası muhabbet azalsa da hayatımızın kolaylaşması rahatlatıcı olmaktadır. Bu yazımızda büyüklerimizle yaptığım bir röportajı alıntılayarak sizinle paylaşmak istiyorum, son yüzyıl içinde toplumun gözüyle geçmişten günümüze neler değiştiğini inceleyelim:
– Senin kendi çocukluk döneminle günümüzdeki çocukluk kıyasladığında sence neler değişti?
– Öncelikle ben günümüzdeki çocukların etrafına saygısının -özellikle benim gördüğüm- gittikçe azaldığını, büyüğe saygılı olmadıklarını görüyorum. Benim çocukluğumda ben babamla hiç aynı sofrada yemek yemedim ve onun yanında ayak uzatmayı geç oturamazdım bile, belki korkudandır ama asla babama karşı gelmezdim. Şu an çocuklara bakıyorum da o eski saygı yok olmuş. O zamanlar televizyon da yoktu tabi biz vaktimizin çoğunu bahçe işleriyle geçirirdik. Sabahın erken saatlerinde kalkar neredeyse bütün gün tarlalarda vakit geçerdi. Şu an ise televizyon, telefon herkesin evinde, elinde.
– İyi ki değişti veya keşke değişmeseydi, eskisi gibi olsaydı dediğin bir şey var mı? Örneğin sağlık, insan ilişkileri gibi bunlarda yaşanan değişimlerden bahsedebilir misin?
– Bizim eskiden tarlamız, bahçemiz ve hayvanlarımız vardı onunla uğraşır, geçimimizi onlardan sağlardık. Market alışverişi öyle yaptığımı hatırlamam sadece yağ, şeker alırdık diğer her şey bizim kendi emeğimizdi. Bir o kadar da sağlıklı beslenirdik, tabi şu an tarla işleriyle geçinemezdik ama şimdi ise yediğimiz doğal şeyler çok az, keşke hep doğal beslenebilseydim. Şimdiki çocukların elinde hep telefon var, hiç bırakmıyorlar. Önceden biz hep dışarıda oyunlar oynardık, şimdi çocukların hayatı telefon olmuş, ellerinden bıraktıramıyorsun.
– Peki, İyi ki değişti dediğin bir şey var mı?
-Tabi var. Mesela önceden istediğimiz yere yürüyerek giderdik, ulaşım çok zordu hatta ilk doğumumda beni öküz arabasıyla götürmüşlerdi ama şimdi her şey daha kolay, herkesin kendi arabası var. Eskiden hastaneye bile gidemezdik.
– Bugüne veya çocukluğuna baktığında ilginç gördüğüm, mutluluk ve üzüntü duyduğun şeyler var mı? Varsa neler?
– Yani çocukluğum çok güzeldi, arkadaşlarımla hep oyun oynardım. Onlar en mutlu olduğum anlardı. Bugün ise yine her şey çok güzel. Çocuklarım, torunlarım benim mutluluklarım. Tabi ilginç olarak telefonlar, arabalar diyebilirim herhalde.
– Giyiminizi nasıl karşılardınız?
– Biz kumaşlardan kendimize kıyafet yapardık ben hiç hatırlamıyorum kıyafet için alışveriş yaptığımı.
Teşekkürler…
