Kimsenin vicdanı annesinin koyduğu yerde durmuyor.
Çocuğundan utanmayan, Tanrı’dan mı korkar?
Damla damla kararıyor
Gözyaşı şişelerine üflenen kutsal ruh.
Cevapsız çağrıya dönen yok,
Kayboluyor uçtan uca şifreli mesajlar.
Çobanın uykusu, burnu pudra köpeklere emanet.
Baba ilâh,
Oğul silah.
Ekranları başında milyonlar,
Gerçek gibi yaşayıp
Oyun gibi ölüşümüzü izliyorlar.
Vicdan
Şair
Yorum yap
Yorum yap