Söyle kiriş, ağla duvar,
Yalnızlığını duyan mı var?
Dökül kalem, yazıl kağıt,
Arkana dökülmez ağıt.
Divane gönül uslan biraz,
Bu dertler, daha çok az,
Bir tutam sevdaya hasret yaz,
Baharın sonu elbet yaz.
Kirlen kiriş, yıkıl duvar,
Hazırlanmış taze mezar var,
Karala kalem, yırtıl kağıt,
Yazılanlar bir gün olur ağıt.
Uslanma gönül, delir biraz,
Yırt çeperini, kudur, az!
Sancılar depreşti, bekleyemez yaz,
Kış bekliyor, son bulsun yaz.
